2 kinderen opvoeden na een breuk blijft altijd moeilijk.
Op papier ben je natuurlijk ouders. Tenminste ik weet niet of jij gezaghebbend ouder bent en hij ook.
En er bestaat natuurlijk het ouderschapsplan. Ziet er leuk uit op papier maar in de praktijk werkt het toch anders
Je moet ondanks alles toch blijven samenwerken en dat valt niet mee.

Toevoeging:

Ik bijvoorbeeld heb eens in de zoveel tijd een gesprek met mijn ex en een maatschappelijk werker om de communicatie te verbeteren in het belang van de kinderen. Maar dat gaat zo slecht aangezien moeders het te druk heeft met vriendje en de gemaakte afspraken bijna of nooit nakomt. Persoonlijk heb ik er ook geen zin meer in er nog tijd aan te besteden.
Als de kids bij mij zijn zijn ze in mijn wereld en bij mijn ex in haar wereld en die zijn totaal verschillend.

Tomaat

Hey, tja hier hetzelfde, vader kreeg een midlife crisis en een depressie, is hier weggegaan en haalde af en toe de kinderen op (2 pubers, toen 14 jaar) als het hem uitkwam.
Nu kijkt hij helemaal niet naar zijn dochter om en haalt heel af en toe mijn zoon op als hij zin heeft.
Vader heeft ondertussen een wat jongere vriendin en vindt het belangrijker om 4 keer per jaar op vakantie te gaan. Nog nooit zijn ze een weekend bij hem geweest, zelfs geen nachtje.
Aangezien ze oud genoeg zijn om zelf contact te hebben, ben ik niet meer verbonden aan hem en voor mijzelf geeft dat wel rust. Voor de kinderen is het dieptriest.
Ook ik was in het begin erg boos maar gelukkig wordt dat ook steeds minder.
Je kan het niet afdwingen ookal heb je een oudersschapsplan.
Je kan het ook zo zien, jij hebt je kinderen en kan genieten van de mooie momenten met ze, hij moet dat allemaal missen...