verzuipen in verdriet

afbeelding van Eddepet

Het is nu 2 dagen geleden dat ze de relatie heeft beeindigd.
Gadverdamme wat voel ik me ellendig en verdrietig.
Ik vind het zo ontzettend moeilijk om te geloven dat het uit is.
We hadden het zoo ontzettend fijn met elkaar, maar ze kon het niet omdat ik vaak last had van depressieve momenten.
Ik kan het niet opbrengen om naar mijn werk te gaan. Heb sinds kort een nieuwe baan maar dat bevalt me ook voor geen meter, stomme collega's, stom werk. Ik zit er aan te denken om terug naar mijn oude baas te gaan, maar goed daar was ik ook niet echt gelukkig, maar tenminste wel fijne collega's.
Ik ben op zoek naar een studie, maar ik weet niet wat ik precies wil, dat heb ik eigenlijk nooit geweten. Ben nu 29 jaar en als ik wat wil leren moet ik het nu doen, maar wat?!
Zit hier alleen in huis te verdrinken in mijn eigen verdriet.
Vind het o zo moeilijk om geen contact met haar te hebben.
Gister nog een smsje terug gestuurd naar haar. Heb wel een smsje terug gehad. Ik kon het niet laten om gelijk maar weer een smsje terug te sturen, daar heb ik dus helaas geen antwoord op gehad.
Ik moet haar met rust laten dat weet ik verstandelijk wel, maar dat is zo verdomde moeilijk. Ik hoop nog steeds dat het ooit nog goedkomt tussen ons. Ik ga in ieder geval keihard werken aan mezelf aan mijn depressieve buien en wie weet dat ze me dan wel wil.
Iemand tips of iets dergelijks?
Voel me verloren... Verdrietig

Groetjes Edwin

afbeelding van sanne03

zo herkenbaar...

heey Edwin,
Mijn vriend heeft het 2 dagen en 3 dagen ook uitgemaakt, en ik voel zo met je mee...Ik weet hoe moeilijk is om verder te gaan nadat het uit is omdat het zo moeilijk is om te gaan met depressieve buien, ik heb er zelf ook vaak last van en mijn vriend kon daar ook niet meer mee omgaan. NU heb ik het inzicht: Als hij niet met mij en die buien om kon gaan, was hij niet geschikt voor mij....Het is heel kut dat iemand die buien heeft en ik snap best dat dat de partner soms tot het uiterste drijft en die het gevoel krijgt meer te geven dan te krijgen uit de relatie, maar toch zou je partner je moeten nemen als je bent en je willen steunen en helpen. Dat denk ik dan, maja....Ik kan niet oordelen over jouw relatie, dat zal ik ook zeker niet doen...
IK wilde alleen effe zeggen dat het me heel bekend voorkomt, je moet je ex met rust laten maar dat is zooo verschikkelijk moeilijk dta je toch contact zoekt, en daarna weer teleurgesteld bent omdat ze de tweede keer niet terug smst, maar ook de gedachte keihard aan jezelf werken.
Over beide dingen wil ik je graag nog iets meegeven uit mijn ervaring, kijk maar wat je ermee doet. Maar over dat contact zoeken, probeer het echt te beperken, geef haar de tijd, het werkt echt echt alleen maar averechts als je nu zo aanhankelijk an har blijft. Heb ik bij mijn ex ook gemerkt, hij heeft me nu zowat verboden contact met hem te zoeken tot hij dat doet, omdat ik de eerste week hem elke dag belde, smste en op msn sprak en alleen maar wilde praten over hoe verrot ik me voelde, waardoor hij een schuldgevoel kreeg terwijl hij vrolijk verder wilde. Dus dat aanhankelijke gedoe werkt echt alleen averechts...
En over aan jezelf werken, natuurlijk hartstikke goed, mar doe het niet met de gedachte dat zij je daarna misschien wel weer terug wil. Doe het voor jézelf! En ja, ik weet ook hoe moeilijk dat is, want je mist haar vast verschikkelijk en denkt bij alles dat de goede kant op gaat dat zij als zij dat door zou hebben dta het beter ging, ze misschien wel terug zou komen. Dat heb ik mezelf de eerste week ook bij alles voorgehouden, en in het weekend storte ik in, je moet gewoon voor jezelf doorgaan en misschien wel blijven hopen dat jullie elkaars pad weer een ker kruisen, over een jaartje ofso. Eerst je eigen leven op de rails krijgen...
Heel veel succes en sterkte, ik weet hoe lastig het is...
Liefs Sanne

afbeelding van Eddepet

Hoi Sanne, Ontzettend

Hoi Sanne,

Ontzettend bedankt voor je reactie. Het klinkt misschien wat gemeen, maar ik vind het fijn om te horen dat ik niet alleen ben die zoiets mee maakt. Ik heb ook erg de neigingen om haar op te bellen hoe slecht ik me wel niet voel. Zou zo graag steun van haar willen hebben, maar weet ook dondersgoed dat ik dat niet kan verwachten van haar.
Ik had wel last van depressieve buien, maar had echt niet het gevoel dat ik niet genoeg energie in haar heb gestopt. Juist wel, ik heb ontzettend veel voor haar gedaan en dat weet ze ook, daarom vond ze het ook zo moeilijk om de relatie te beeindigen.
Ik voel me dikwijls zo ontzettend in paniek raken. Helemaal niet meer weten wat ik met mezelf aan moet.
Ben ook onder behandeling bij een therapeut maar die is helaas op vakantie, net nu Verdrietig
Zal even je blogs even doorspitten, misschien dat ik er nog wat nuttige informatie uit kan halen.
Nogmaals hartstikke bedankt.

Liefs Edwin

afbeelding van sanne03

geen dank...

Lieve Edwin,
Ben blij dat je het fijn vind wat erkenning te vinden, was ook mn bedoeling: want natuurlijk want je niet alleen hierin! Vooral niet op een forum als deze...
Hou vol heh! Blijf vechten voor jezelf! En kan je je therapeut niet mailen ofso? al is het maar om je verhaal effe van je af te schrijven, want als ze op vakantie is zal ze vast niet snel antwoorden of misschien wel helemaal niet, maar mischien een idee om het gewoon van je af te schrijven....
Misschien dat je mijn gedicht Loslaten wel wat vind, daar zit veel van mijn gevoel in, het besef dta ik weer doormoet voor mezelf.. Misschien dat je er ook iets aan hebt...
Sterkte heh!
Liefs Sanne