Na talloze maanden ben ik dan toch weer hier beland.. Ik woon inmiddels in een mooi land maar toch doet bijna alles me aan m'n ex denken.. Waarschijnlijk kwam dit omdat we soms nog 'vriendschappelijk' contact hadden.. Dat was ergens fijn en ergens klote. Ze bleef maar in m'n hoofdspoken. Nu heeft ze me dan verteld een vriend te hebben, kheb dr geluk gewenst en gevraagd of ze me niet meer wil Appen dat'k er niet veel beter van wordt door contact te hebben.

En toch na zoveel maanden voelt't klote dat ze echt verder is gegaan aangezien ze een tijdje geleden nog vertelde veel aan me te denken.

Nu probeer ik hier een leventje op te bouwen.. M'n werk gaat prima daar heb ik niks over te klagen, alleen ja mensen om me heen dat is 'lastig', nu ga ik dan proberen naar meetings te gaan om mensen te ontmoeten . Lijkt me leuk alleen hoop dat't ook lukt connecties te leggen aangezien ik me niet heel top voel...om nog maar over me zelfverzekerdheid te zwijgen als't om meiden gaat.

Blegh het is zo vervelend zo 'negatief' te zijn.. Dat is zo niet mij maar toch zit't me nu allemaal dwars.