Dat is ook helemaal niet gek, er gaat vanalles door je hoofd op een moment als dit. Het even rust geven is misschien het beste, maar ik snap ook heel goed dat je dat bijna niet op kunt brengen. Hebben jullie nog wel contact nu, vanwege de kinderen? Dat maakt het natuurlijk nog eens extra moeilijk.
Ik wens je heel erg veel sterkte in de komende periode, je zult het nodig hebben, maar uiteindelijk zul je er ook weer komen in je eentje! Sorry, lekker cliche, he!

Hallo Misty,
Verschrikkelijk wat je verteld. Kwam dat zomaar uit de lucht vallen? Of waren er al problemen? Dat het je ziek maakt is logisch, dat hoort er bij en iedereen die op deze site zijn verhaal kwijt wil weet hoe het voelt en waar je doorheen moet. Daarnaast heb je ook nog eens vier kids en moet je je dus sterk houden, maar ik vind wél (weet niet hoe oud je kinderen zijn), dat zij best rekening mogen houden met het feit dat jij even niet zo lekker functioneert, je bent ziek van verdriet.
De manier waarop jouw man je laat zitten is weerzinwekkend, via de chat een ander leren kennen, dan zou je denken dat het bij hem al een tijdje niet lekker zat.
Het enige dat ik je zou willen adviseren is toch dat je je overgeeft aan je verdriet en dat je jezelf een paar momenten per dag gunt om dat te doen. Ga het contact met hem liever uit de weg, want dat doet je op dit moment alleen maar pijn, zie hem voorlopig even als degene die jou ziek gemaakt heeft, geef het de kans om te slijten.
Daarnaast als je dat kunt opbrengen, zul jij je van een kant laten zien die hij helemaal niet kent, en dat zal hem verbaasd doen staan, dan gaan misschien zijn ogen ook nog wel open. Dan ziet hij opeens wat voor sterke vrouw hij laat zitten, notabene de moeder van zijn kinderen. Laat hem op zijn minst denken dat hij jou nu ook kwijt is, dat je het niet accepteert zo behandelt te worden. En je zult zien, uiteindelijk door deze houding ga je het zelf ook écht zo zien.
Probeer ook de relatie die je met hem had niet te idealiseren, er zullen vast momenten geweest zijn dat je dacht, wil ik dit wel, ga in gedachten eens na waar je over bv een jaar wilt staan, stel jezelf een doel.
Lees verder de blogs die hier geschreven staan door je "lotgenoten" en dan merk je dat je niet alleen in je gevoel staat.
Bijt je vast in de gedachte dat jij dit NIET verdient! Iemand die jou zoveel verdriet doet, is het NIET waard!!!
Ik wil je heel veel kracht toewensen voor de komende periode, het komt uiteidelijk goed met jou, dat weet ik zeker.
Groetjes Laura