2008 ging ik op een avond uit en kwam iemand tegen die ik kende. Hij had een vriend mee die ik gelijk erg leuk vond. gegevens uitgewisseld en veel afgesproken na 2 maanden ongeveer kregen we wat. we hadden eigenlijk al snel problemen en die vriend waar ik hem van kon zat er telkens tussen en vond het maar niks. Maar dat ging allemaal nog normaal. 2009 heeft p...waar ik dus mee was die vriend aan de kant gezet om dat hij mij voor alles uit had gemaakt en tussen ons zat te stoken. Ik was allang blij want ik moest die gast echt niet.! ik snapte dat het heel moeilijk was voor p....

nou p....en ik gingen veder met onze relatie met ups en downs tot er telkens ruzies waren irritaties van zijn kant ik wist niet waarom dat was en ik werd alleen maar onzeker van telkens ging ik door met hem want liefde is blind? er waren leuke dingen en echt geen leuke dingen en telkens was ik moe had overal last van ik werd overspannen. ik kon geen beslissing maken om er mee te stoppen want tja kon hem niet laten gaan. Hij had het al een paar keer uit gemaakt en weer aan. Hij begreep mij ook totaal niet nou gewoon veder gegaan het werd ook een behoorlijke sleur. alles werd ons te veel

Tot vorige week 9 oktober 2010 heeft hij de knoop door gehakt. Ik wou het echt niet!! maar uit eindelijk ben ik er natuurlijk ook mee gestopt want ik zag wel in dat het gewoon niet werkte. Ik had dit echt niet langer getrokken. en ik voelde me zo rot! ook om dat hij mij zo lang raar behandelt heeft. maar ik hou nog zo veel van hem dat ik het moeilijk vindt om hem los te laten! maar ik moet echt aan me zelf denken zeg ik telkens. Tot dat hij mij belde om 4 uur in de nacht om even te vertellen dat hij weer met die VRIEND om gaat! die dus tussen ons heeft lopen stoken etc etc oke hun waren 12 jaar vrienden geweest maar het viel me zo koud op me dak! ik dacht huh ik ben niet meer in je leven en hij komt weer in je leven. zo veel verdriet had ik.
Ik ben op een avond naar hem toe gegaan om met hem te praten en toen wou hij van alles met mij doen waar ik van dacht he het is toch uit? wat wil je nou. ik werd er gek van! ik dacht waarom nou. Hij is ook heel wisselvallig in zijn stemmingen dus dat is heel lastig mee te leven en te begrijpen. Ik vroeg me af kwam het dan allemaal door die vriend die niet meer in je leven was? of gewoon door dat het niet meer werkte.

Ik probeer nu dag bij dag om te accepteren dat het over is. en dat hij nu ook weer met die vriend om gaat.
Maar het valt me heel zwaar!! want we willen even goed contact houden en vrienden blijven maar hoe kan dat nou als je alle 2 nog gek op elkaar bent maar niet werkt.

hij heeft zins kort ook een huisje voor zich zelf daar heb ik ook veel moeite mee om dat we nooit die kans hebben gehad om te kijken of dat veranderde tussen ons. maarja kan een mensen veranderen?

we zijn bijna 3 jaar samen geweest! dit was mijn eerste echt serieuze relatie..

Ben er stuk van alleen ik weet diep van binnen dat dit beter voor mij zelf is. ik was echt mij zelf kwijt en hopelijk komt dat snel weer terug!