Beste mensen,

Begin deze maand heeft mijn (ex)vriendin besloten onze vierjarige relatie te beëindigen. De reden is me nog steeds onduidelijk, het blijft terugkomen op het volgende: "ik twijfelde de laatste tijd maar ik weet niet waaraan", "ik zie er gewoon geen toekomst meer in", "Jij bent helemaal perfect en moet echt nooit veranderen, het ligt aan mij".

Ik hield voor mezelf al een paar weken een persoonlijk blogje bij, die rechtstreeks aan haar gericht is. Ik heb de berichten echter nooit naar haar durven sturen (behalve de eerste, deze laat ik ook achterwege). Ik zet ze op dit forum zodat toch iemand mijn verhaal hoort en misschien advies heeft of een motiverende opmerking.

Van Beertje, aan Welpje

Bericht 2: 13/03 - 17:05
Ik hou van jou en ik hoop dat het goed komt, maar jij besluit na vier jaar het uit te maken omdat je "een beetje twijfelt" en je zegt dat je mij niet wilt zien omdat je denkt dat het "nog zwaarder" zal worden voor mij. Dit vind ik echt de grootste Bullshit die er is, volgens mij wil je het gewoon voor jezelf makkelijk houden. Iedereen twijfelt wel eens, maar de meeste mensen praten er eerst over in plaats van direct laf weg te lopen en zeggen dat je zelf ook niet weet waarom. Zoals ik laatst al zei: Ik wil heel graag voor je vechten, maar als jij er niet gewoon face to face over kan praten en mij blijft wegduwen dan weet ik gewoon dat ik het nergens voor aan het doen ben. Dan laat ik het voor wat het is.

Bericht 3: 15/03 - 22:00
Ik besef nu dat we te vaak bij elkaar waren, 't alleen zijn was aan de ene kant echt killing, maar ik denk dat het me goed had gedaan als we elkaar toen een stuk minder zouden zien. Vaker alleen zijn met vrienden en niet alles samen doen.

Bericht 4: 17/03 - 00:19
Ik wil je heel graag gewoon negeren, zoals jij dat bij mij ook doet (in ieder geval probeert te doen).. want ik ben heel boos op je en tegelijkertijd hou ik heel veel van je.
Ik snap je actie nog steeds niet. In één keer weglopen na ver jaar samen zijn, in plaats van gewoon erover praten. Heb ik het je zo benauwd gemaakt de laatste tijd, of hebben de laatste paar jaar gewoon niks voor je betekend? In ieder geval ben ik het zat dat je telkens zo lang op je laat wachten als ik een opmerking maak als: "ik mis je" of "ik denk aan je".. ik denk dat je het te moeilijk vind om iets terug te zeggen omdat je bang bent dat je dan aan jezelf begint te twijfelen of je wel de goede keus hebt gemaakt. In ieder geval wil ik nietmeer aan het lijntje gehouden worden, dus ga ik je (proberen te) negeren.

Bericht 5: 17/03 - 00:31
Ik weet niet meer hoe ik moet reageren, het ene moment ben ik boos omdat jij zo lang niet reageert en het andere moment smelt ik omdat ik me voorstel hoe je lieve stem klinkt als je zo'n zin tegen mij zou zeggen. Soms denk ik dat ik de rust heb gevonden en het een plaats kan geven maar daarna staat alles weer op zijn kop. Op het moment heeft emotie meer grip op me dan logica, Ik wil heel veel zeggen maar ik durf het niet, net zoals dit bovenstaande allemaal.. Ik ben bang dat ik je afschrik, juist omdat ik denk dat jij het voor jezelf gemakkelijk wilt blijven houden. Ik wou dat je je hart kon luchten bij mij, face to face, en dat we dan samen ergens aan kunnen werken, iets opnieuw opbouwen. Zoals dat bij elke relatie gaat, niemand is perfect en je bent constant elkaar aan het kneden en proberen te begrijpen. Maar dat is het mooie van liefde, je past nooit helemaal precies bij elkaar en het is nooit helemaal perfect. Maar is dat nodig dan?

Bericht 6: 19/03 - 17:24
Het is weer zo'n dag.. gister heb ik je nauwelijks gesproken, totdat je ineens iets stuurt en ik het niet kon laten om te reageren. Wat volgt is een reeks leuke berichtjes die speels heen en weer gaan. Ik krijg het er warm van in mijn hart. S'avonds besluit ik dat ik niets meer zal sturen. Maar smorgens krijg ik een lief berichtje van je en twee uur later reageer ik alsnog. Na een paar berichtjes kappen we het af en spreken elkaar de hele dag nietmeer, toch voel ik me nu goed, zelfverzekerd en hoopvol. Maar ik weer zeker dat als de radiostilte aanhoud ik weer in het diepe val en alleen maar negatieve emoties mij vasthouden in het donker. Als ik erover nadenk barst ik weer in tranen uit. Wat moet ik zonder je?

Bericht 7: 20/03 - 00:30
Het is nu alweer 7 uur geleden dat ik mij afvroeg wat ik zou voelen als de radiostilte aan zou houden. Ik ben teleurgesteld, verdrietig en in de war. Waarom stuur je me niks meer? Omdat ik ook niks stuur? Ik durf het gewoon niet! Ligt de schuld bij mezelf? Zou het kunnen dat jij degene bent die graag de aandacht wil, zonder aan naar te vragen. Ik heb je godverdomme vier jaar lang al mijn aandacht gegeven, jij bent degene die het nietmeer wou. Maar kijk eens wat er vandaag is gebeurt, ik heb nauwelijks gehuild, nauwelijks negatieve gedachten gehad. Puur omdat we zo leuk gepraat hebben de avond/morgen ervoor. Wat jij met mijn hart en met mijn gevoelens kan doen is niet te bevatten. Ik weet het echt niet meer, ik had grootse plannen. Ik wilde je morgen gaan vragen om in het weekend iets met mij te doen.. maar als ik morgen niks meer hoor dan ben ik bang dat de teleurstelling en woede mijn drang naar contact zullen overheersen. We zullen zien.. eerst maar eens proberen de nacht te overleve.

Bericht 8: 21/03 - 13:00
Na ons avondje Poolen ben ik teleurgesteld en boos. Ik ben niet gewend om je niet aan te raken en geen "Ik hou van je" tegen elkaar te zeggen. Waarom wil je geen serieus gesprek met me aan, gewoon zonder bullshit. Weet je echt niet waar we het over moeten hebben, of heb je gewoon iets te verbergen? Je reageerde niet echt op mijn vraag of je al een ander hebt gehad.. in de groep gaat het rond dat je een ander hebt, omdat er geen andere mogelijkheid. De gedachte maakt me boos, maar vooral misselijk. De gedachten dat je een ander had terwijl je jezelf voordeed als mijn grote liefde.. Bah..! ik hoop dat het niet war is. Maar hierdoor is mijn verdriet wederom toegenomen. Dat onze vrienden dit denken zegt misschien wat over het vertrouwen in jou als mijn vriendin. Ik hoop dat je eerlijk kunt zijn, anders ga ik nog meer kapot.

Bericht 9: 123/03 - 19:15
Op het moment haat ik je echt, heel hard, met heel mijn fucking lichaam. Ik ben er op het moment van overtuigd dat je iemand anders hebt of in ieder geval hebt gehad terwijl je met mij ging. Je reageerde vrijdag totaal niet op mijn beetje grappig bedoelde vraag of je net als 'Grietje' bij 'Henk' al na vier dagen een ander had. En waarom zou je anders in een fucking paar dagen tijd gewoon besluiten om het uit te maken? Fuck jou, echt waar. Beter verdwijn je uit mijn leven. En ik wil mijn ring terug. Ik heb je die ring gegeven met een betekenis. Aangezien hij nu niks meer voor jou betekend wil ik 'm terug, zodat ik 'm ooit aan iemand kan geven die mijn liefde wel waardeert en van mij houd zoals ik van haar zal houden en zoals ik nu nog fucking steeds van jou hou..

Bericht 10: 25/03 - 09:58
Ik wil je echt graag helemaal verrot schelden, in je gezicht, totdat je keihard begint te huilen. Iets in de trant van: "Vieze kut hoer kanker op met je leugens en je fucking nepgedoe".. wat zou dat opluchten. Ik hoop echt dat je uit m'n leven verdwijnt en dat ik je nooit meer hoef te zien. Ik heb vier geweldige jaren met je gehad maar de pijn die ik er aan over houd was het niet waard. Stuk maar in die vier jaar, ik wou dat ik mn jeugd niet had verpest met jou, dan was ik nu tenminste gelukkig.

Bericht 11: 25/03 - 12:42
Ben echt boos op je, maar ik lach je recht in je gezicht uit. Denk je echt dat je ooit van iemand gaat houden zoals van mij? En dat diegene dan zoveel houd en om je geeft zoals ik van jou? Haha, laat me niet lachen, hoe zou het voelen als je dat beseft? Ik hoop heeeel pijnlijk, dan geniet ik stiekem.

Bericht 12: 26/03 - 23:03
Ik heb je nu al twee dagen niet gesproken. Ik wordt helemaal dol. Constant kijk ik op je facebook, wel 50 keer per dag. En om het kwartier kijk ik op whatsapp om te kijken of je toevallig online staat of wanneer je voor het laats online was. En als je dan toevallig online bent blijf ik maar staren totdat je weer offline bent, in de hoop dat je iets tegen me zegt. Een paar keer wilde ik wat typen, maar ik weet dat ik het niet moet doen. Please zeg wat, zodat ik je vervolgens kan negeren.