Hier zit ik dan....te snikken achter m'n beeldscherm.
Ik kan niet geloven dat hij me dit aandoet. Bijna 2 jaar zielsgelukkig, en het dan uitmaken vanwege zijn beroep, waar ik nooit problemen mee heb gehad. Ja, we zagen elkaar alleen in het weekend, maar dan blijft het ook spannend. Hij houdt nog steeds heel veel van me, maar vind dat hij er niet voor me kan zijn als ik hem nodig heb. Dus zorgt hij nu maar dat hij er helemaal niet meer voor me is.
Er zijn nu bijna 4 weken voorbij, maar heb het gevoel me nooit meer goed te gaan voelen.
Het brak mijn hart om te zien hoe moeilijk hij het zelf had toen hij bij me wegging.
Op mijn sms-jes met vragen krijg ik geen reactie.
Hij neemt echt afstand. Dat maakt het voor mij nog veel moeilijker. Vooral na alle woorden die hij heeft gezegd. Ik wil gewoon duidelijkheid op de vraag of ik hoop mag hebben dat het ooit nog goedkomt.