Oké, ik heb sinds kort weer mondjesmaat contact met mijn ex.
En daar is iets uitgerold wat in heeft geslagen als een bom, zo'n bom met 2 ton dynamiet waar je heel wat destructie mee aan kan richten.

Dat de relatie verbroken is gebeurt gewoon, overkomt mensen dagelijks, dus daar ligt het totaal niet aan. Niet dat het niet kut is, want dat is het nu nog steeds, maar toch.

Wat mij het meeste dwarszat was/is het extreme in de gehele situatie, zo resoluut, zonder enige vorm van volwassenheid. Om over respectvol met elkaar omgaan en empathie maar te zwijgen. Simpelweg afwezig.

Uit haar whatsappjes bleek dat ze zeer kort na onze breuk in de relatie werd opgevangen door een aantal studiegenoten waaronder een jongen/man waar ze tot voor kort een relatie mee heeft gehad. Dat is nog niet eens het ergste, wel rot om te horen dat ze zo kort na mij een nieuw persoon aan de haak geslagen had maar dat gebeurt ook, simpel gezegd, dat hou je niet tegen.

Wat bleek nu, die persoon in kwestie mishandelde haar, zowel geestelijk als lichamelijk. Slaan, kleineren, noem het maar op. Ze heeft aangifte gedaan en krijgt nu hulp. Ik heb haar al laten weten dat ze me tussendoor altijd kan bellen of iets dergelijks (klinkt misschien gek maar zo zit ik gewoon in elkaar.)

Het is al erg genoeg dat zo nu en dan het beeld van haar huilend door mijn hoofd spookt, daar is nu het beeld bijgekomen dat ze tegen de grond wordt geslagen. Dat maakt mij zo ontzettend boos, pure razernij.

Je slaat geen vrouwen, al helemaal niet als ze enigszins kwetsbaar zijn. Dan ben je bij voorbaat al verdoemd en verdorven.

Ik weet even niet goed wat ik nou moet doen, iemand tips? Want ze staat wel open en ze reageert wel gewoon op wat ik stuur....