Toch weer gaan vergelijken met m'n ex

afbeelding van margo26g

Heb 2 weken geleden een date gehad met een hele leuke jongen.
Het was die avond heel gezellig en we spraken een paar dagen
later weer af. Was weer een hele leuke avond. Die avond hebben
we voor het eerst gezoend. Ik heb geen moment aan m'n ex terug
moeten denken. Zie je wel, dacht ik, ik ben er helemaal overheen.
Ik kreeg echt verkering met die jongen. Ik heb nu een paar keer
bij hem geslapen en hij bij mij.
Op de avond van m'n eerste date met die jongen, kreeg ik 's avonds
een mailtje van m'n ex. Dat alle mensen beter dan hem zijn en date ze verder schreef hij. Hij of iemand anders had ons dus gezien. Hier kreeg
ik wel een rotgevoel van, want ik vond het wel erg sneu voor hem, dat hij wist dat ik een date had gehad.
Maar toen ik de volgende morgen wakker werd, had ik geen rotgevoel meer. Toen m'n nieuwe vriend een week later bij mij thuis was, kreeg ik een mailtje van m'n ex dat hij me miste. Dat deed me op dat moment niet veel. Afgelopen weekend zou ik op zaterdagavond naar m'n nieuwe vriend toe gaan en bij hem blijven slapen. Overdag kreeg ik een smsje van m'n ex dat ie me miste. De laatste maanden heb ik bijna niks van hem gehoord, en sinds die date krijg ik ineens weer mailtjes en smsjes. Afgelopen vrijdag kreeg ik al een beetje een raar gevoel, maar ik kon het niet echt thuisbrengen waar het precies vandaan kwam. Ik zat toen wel best veel met m'n gedachten bij m'n ex. Dit kwam ook vooral omdat m'n nieuwe vriend niet zo van smsen houd, en ik juist wel. Ik ben gewend, dat als je net iemand hebt leren kennen en je vind elkaar leuk, om dan best veel te smsen. Maar voor m'n nieuwe vriend hoeft dat niet zo en dat vind ik eigenlijk toch wel erg jammer. Zo kwamen m'n gedachten weer bij m'n ex, want met hem deed ik wel veel smsen op het begin.
Maar afgelopen zaterdag had ik dus weer een sms gekregen van m'n ex. Het bleef maar in m'n hoofd hangen. Toen ik 's avonds bij m'n vriend kwam, heb ik het dus ook gezegd van dat smsje. Maar heb er niet echt bij gezegd dat ik er nog steeds aan zat te denken. Heb wel
gezegd dat ik het zielig voor hem vind. M'n vriend begon te vermoeden dat ik misschien toch nog wel gevoelens had voor m'n ex, maar ik zei dat dat niet zo was. Die dag later waren er voor het eerst dingen die ik niet zo leuk vond gaan tussen mijn vriend en ik.
Ik ben iemand die heel erg graag thuis ben op zondag en niet perse iets wil gaan doen. M'n nieuwe vriend wil juist wel iets leuks gaan doen op z'n vrije dag, en niet steeds thuis zitten. Ik vind het ook heerlijk om op zondag lekker lang uit te slapen en soms ga ik op zondagmiddag nog wel eens even terug naar bed. Zondag kwam ik erachter dat m'n nieuwe vriend hier niet zo van houd. Hij wil op tijd op bed, omdat hij iets leuks wil gaan doen. Wat ik ook niet zo leuk vond, is dat als ik iets eerder op bed lig dan m'n vriend, dat hij dan in bed komt liggen en niet lekker tegen me aan komt liggen.
En m'n ex deed dat juist wel! En hij vond het ook lekker om uit te slapen en op zondagmiddag terug te gaan naar bed. Nu zijn m'n gedachten weer steeds bij m'n ex.
Ik heb trouwens de relatie verbroken met m'n ex. Dat heeft heel lang geduurd voordat ik het echt heb gedaan. Ik ga hier nu niet te uitgebreid op in hoe en wat. Maar nu zit ik weer steeds aan de leuke dingen te denken van onze relatie. En dat is vooral het samen naar bed gaan en het samen in bed liggen. M'n nieuwe vriend pakt me ook niet altijd even lekker vast en dat vind ik zo ontzettend jammer. Maar wat ik nog veel erger vind is dat ik nu weer steeds aan m'n ex moet denken, dat wil ik helemaal niet! Er waren ook genoeg dingen die niet leuk waren, maar ik moet steeds aan de leuke dingen denken.
Wat moet ik nou doen??? Het uitmaken met m'n nieuwe vriend???
Graag advies!!

afbeelding van Unremedied

Allereerst: dank je wel dat

Allereerst: dank je wel dat je hebt laten weten dat er hoop is! Een meisje dat het óók lekker vindt om op zondag gewoon thuis te zijn, uit te slapen en later op de dag eventueel nog even weer het bed in te duiken! Ik dacht dat jullie een uitgestorven soort waren! Jammer dat je alweer iemand tegengekomen bent Tong.

Seriously, wat je schrijft, herken ik wel. Ik heb vooral veel last van onterecht vergelijken gehad toen ik weer een relatie kreeg nadat het met mijn eerste vriendin (om wie ik hier ooit op de site terechtkwam) uitgegaan was. Ook ik was toen trouwens degene geweest die het had uitgemaakt, maar eerlijk is eerlijk, na een poosje wilde ik daarop terugkomen maar ze had de deur al helemaal dichtgegooid. Uiteindelijk heeft het redelijk snel geresulteerd in non-contact. Op haar initiatief.

Ik denk dat het veel te maken heeft met het feit dat je op zo'n moment nog vers in het geheugen hebt liggen wat je zo leuk vond in je vorige relatie en je dat bewust of onbewust weer gaat opzoeken. Ik heb een paar jaar terug nog een poosje bij een psycholoog gezeten, die het volkomen logisch vond dat ik ging vergelijken. Ze legde een analogie met een vakantie: als je jaar 1 naar plaats A gaat en jaar 2 naar plaats B, ga je ook vergelijk en plussen en minnen. Dat is volkomen natuurlijk en je zou er eigenlijk niet tegen moeten vechten. Als het maar niet in de weg staat aan je plezier op plaats B. Helaas lijkt dat met relaties al snel toch wel te gebeuren, zeker als je een beetje trouw en loyaal bent.

Want ik voelde me er naar mijn nieuwe vriendin toe ook vreselijk schuldig onder, wat alles zonodig nog erger maakte. Weg luchtigheid. Weg onbezonnen elkaar steeds beter leren kennen. Alles werd zwaar. Onnodig zwaar. Achteraf vind ik het jammer dat ik haar toen al was tegengekomen en niet later, toen ik haar objectiever had kunnen leren kennen. Maar ja.

Advies is dus moeilijk te geven. Ik ben er ook nooit uitgekomen. Heb achteraf de conclusie moeten trekken dat ik gewoon nog helemaal niet klaar was met mijn eerste relatie. Misschien ben jij dat ook gewoon nog niet? In dat geval kan het moeilijk worden, maar ik denk dat je niks moet forceren. Je kent deze jongen nog maar kort. Misschien is -ie wel heel leuk en doet -ie je je ex wel snel vergeten! Misschien is -ie 't gewoon ook wel helemaal niet voor je. Het is moeilijk te bepalen welke rol jouw gevoelens voor en vergelijking met je ex daar een rol in speelt. Hooguit kun je, als je het gevoel hebt dat dat een hoofdrol speelt, er eens voorzichtig met hem over proberen te praten. Al moet ik zeggen dat ik dat destijds met mijn tweede vriendin ook gedaan heb, maar dat dat uiteindelijk de relatie niet heeft gered en het misschien alles voor haar onnodig zwaar en moeilijk heeft gemaakt. Maar dat weet ik niet, want ook met haar ben ik niet meer on speaking terms.

Meest eenvoudige visie zou wellicht zijn: geniet gewoon van wat er te genieten valt en als de balans teveel doorslaat naar niet-genieten (zorgen, ellende, verdriet, pijn, veel te actieve zondagen...) dan kun je bij jezelf te rade gaan. Troost je dan maar met de gedachte dat er denk ik vele jongens zijn die het ook heerlijk vinden om even niet al teveel activiteit op een zondag te verrichten ;P.

Sterkte!