jeetje, je verhaal is wel heftig zeg. Ik ben zelf 21, nog zo' broekie dus. Heb geen kinderen, kan me dus nie zo makkelijk in jouw situatie verplaatsen.

Wat ik wel wil zeggen, is dat je zelf echt goed moet nadenken over wat JIJ wilt, niet alleen over wat hij wil. En juist omdat er kinderen in t spel zijn, is het heel moeilijk om allebei jullie eigen weg te gaan. Denk er wel goed over na of je het dan niet alleen voor de kinderen doet. Maar neem aan dat al heel veel mensen dat tegen je hebben gezegd.

Wat er ook gebeurd, ik hoop dat jullie wel goed contact kunnen houden, ivm de kinderen.

Ik wens je heel veel sterkte!!! En onthou, we zijn er hier voor je!

kus Danielle

He leentje bedankt voor de reactie.
Jee wat ik wil...Ik wil graag gelukkig zijn met een lieve man die uitzichzelf me eens aanraakt en niet omdat ik het vraag.Maar ik weet ook dat hij niet snel zal veranderen.Hij zegt dat ik moet veranderen,en de volgende keer zegt ie weer van ik moet hulp zoeken maar eigenlijk ook weer niet want ik kom erzelf wel uit..NEE hij komt er niet uit want in zijn vorige relatie's was dir ook een probleem.Hij werkt graag en doet heel veel voor andren,vind ik ook fijn dat ie dat dat doet,maar ik ben er ook nog...En als ie nu gezellig thuis zou zijn is het nog weer anders..Wat ik wil wil hij eigenlijk niet...De rust vinden thuis met je gezin..Leuke dingen doen enzzz....maar daar is ie niet naar op zoek denk ik dan..Maar wat dan??? Nee je ziet het niet zwart wit het is gewoon zo,en ik weet ook wel dat ik hem moet loslaten en het is me al eerder gelukt de afgelopen maanden zolang ik hem niet zie en hoor gaat het goed.Maar ja de kids komt ie wel halen.En hij wil liefst elke dag bellen voor hun.Maar ik wil dat niet want dan wilt ie mij ook nog even en draait het gelijk op ONS uit..Hij zegt wel dat ie terug wilt maar bang is voor wat gaat komen..Bang dat het weer fout gaat zijn gevoel om te vechten is weg.Maar toch voelt ie heel veel voor me.Moeilijke man.....

Tja de man van mijn dromen...weet niet soms denk ik heel zwart en dan weer heel wit..
Maar ik weet dat er genoeg mannen rondlopen op de aarde,maar ja...Ik ben in die negen maand ook met iemand naar bed geweest maar dat gaf me geen goed gevoel.Wel dat ik aandacht kreeg maar niet HET goeie gevoel.Hij was ook aardig en lief maar nee ik wil dit niet.Ik wil mezelf eerst vinden en wat ik wel wil...Ik wil kriebels krijgen van iemand.En ja dat geeft mijn ex nog steeds,want als ik hem zie als ie de kids komt halen BRRRRR.Of als de foon overgaat en zie zijn naam staan,ik wil dat eigenlijk niet maar gebeurt toch....Soms zie ik het helemaal,dan denk ik wat ben je toch een lul dat je zo'n schitterende gezin in de steek laat,ik heb jou niet nodig om gelukkig te zijn...Maar dat gevoel blijt niet lang hangen en ben ik terug bij af.....

Laat vrij wat je lief hebt, komt het terug is het van jou, zoniet is het er nooit geweest.

Als ik zo je verhaal lees, denk ik dat je het allemaal wel weet, en hoef ik je eigenlijk niets meer te zeggen. Je w?ɬ®?ɬ®t al dat hij de man niet is voor jou..Je w?ɬ®?ɬ®t al dat hij verder niets kan en wil bijdragen aan het geluk van zijn gezinnetje. Je w?ɬ®?ɬ®t dat hij niet diegene is waarop je kunt bouwen..Je w?ɬ®?ɬ®t dat je op een zinkend schip zit....Nou..pak je kind onder je arm and save yourself! Dat is het enige wat je moet doen! Lees het stuk van Lin over 'loslaten', keihard maar waar, lees mijn blogs eens door om je te sterken...Want je moet je 'sterken'...Voor jezelf en je kinderen..Je kan niet langer op de bus gaan zitten wachten met hem, want hij komt er nooit uit op zijn manier. Hij wil alles en ook weer niets...hij wil de lusten maar niet de lasten..Hij wil jou, maar ook weer niet..Hij wil vrijheid, maar kan het jou niet geven omdat hij graag nog een paar reserve schoenen in de kast heb staan. Hij mag jou wel claimen en zeggen dat een andere man taboe zou zijn, maar zelf fladderd hij lekker in het rond met een 24 jarige, waarvan hij zegt geen relatie mee te willen hebben, maar er wel zo nu en dan bij heeft voor de neuk (sorry, kan het niet anders formuleren) Eigenlijk zegt ie dat jij je leven in de wacht moet zetten voor hem, totdat hij klaar is met denken over wat hij wil, en ondertussen mag jij niks doen of laten en in de tussentijd is hij lekker aan het losbollen om er achter te komen wat het leven wel inhoud allemaal. Daarbij kruipt hij tijdens een sentimeltele bui bij jou je bed in, om vervolgens weer te vertrekken om weer even na te denken of jij wel de goeie keuze zal zijn in de toekomst...Dan mag jij fijn wachten op een enkel woord of teken via mail,telefoon of wat dan ook, je kinderen van alles wijsmaken en hun verdriet troosten en dragen, en hun voorliegen dat alles wel op zijn pootjes terecht kom...
Wat ik me afvraag is:Ben jij nou werkelijk van de pot gerammeld?!
Hij is 37!!! Een volwassen vent! De vader van je kind(eren)..
Hij WIST toch waar hij aan begon toen hij je leerde kennen? Hij WIST toch wat hem te wachten stond toen hij een kindje bij je maakte? Hij WEET toch dat hij geen vrijgezel meer kan zijn? Hij WEET toch wat een gezin zijn inhoud? AL die bullshit waar hij mee aan komt dragen moet je van de tafel vegen! Hij is een Nemer! (zie mijn blog) Een grote egoist die zelfs over kinderruggen heen loopt! Jazeker! En JIJ laat het toe!
Het excuus dat hij al eerdere relaties heeft gehad en 'gewond' is geraakt, telt niet mee...Jij hebt dat toch ook voor je kiezen gehad?
We moeten toch allemaal verder als we ooit ldvd hebben gehad? Dan had hij never nooit aan jou moeten beginnen en zeker geen kindje op de wereld moeten zetten als hij er toen ook al zo over dacht.
Maar hij wil gewoon geen verantwoordelijkheid dragen voor zijn daden en voor zijn gezin! Tis een flapdrol van de eerste soort in mijn ogen om jou en zijn kinderen zo te behandelen...Hoe krijgt hij het voor elkaar zeg!
Jij moet denk ik maar eens heel goed te rade gaan bij jezelf, en je afvragen of dit werkelijk hetgene is wat je wil...want de enige die ervoor kan zorgen dat deze hele poppenkast stopt ben jij! Als HIJ dan geen keuze kan maken, moet jij het maar doen. Je hebt alle ingredienten in je relatie om het te beeindigen, niet om er op te bouwen. Je staat op drijfzand. Waarom gebruik je alles niet wat je allready w?ɬ®?ɬ®t..je eigen gevoel, de omstandigheden, zijn gevoel voor jou en je kinders? JIJ bent de enige die voor jezelf een nieuwe kans kan creeeren op nieuw geluk, zodra jij dat stuk 'ongeluk' loslaat!
Maak keiharde afspraken met hem over eventuele bezoekregeling die JOU het beste uitkomt en trek wat hem betreft de stekker eruit!
Maak hem duidelijk dat het enige wat jullie bind, je kind is en verder niets! Geen verdere informatie geven over wat je doet of laat of hoe je ervoor staat. Het enige telefonische contact dat er is moet alleen maar gaan over wanneer hij de kids komt ophalen en verder niets. Geen msn,sms,mail...geen 'gesprekjes' over hoe hij zich voelt of uitleg waarom...nada noppie!! Probeer je eigen routine weer te krijgen en onderneem dingen zonder hem. Hij is niet diegene die jou gelukkig kan maken, dat blijkt wel...En dat w?ɬ®?ɬ®t je ook...Kies dan voor jezelf! Laat hem maar in zijn eigen soppie gaar koken en jaren verspillen met afvragen hoe of wat, maar laat jou jaren niet verspillen! Want geloof me, dit kan hij jaren aanslepen hoor, want jij maakt dat mogelijk! Zolang jij hem die ruimte geef zal hij er dankbaar gebruik van maken. Wees keihard en zet er een dikke vette streep onder! Hij heeft je niks te bieden dan alleen maar ellende en hartepijn, en dat moet je echt voor zijn. Nu heb je ook pijn, nu heb je ook helemaal niks..je zit in 'de wacht' op heel misschien beter.
Maar je w?ɬ®?ɬ®t al diep van binnen dat hij je nooit kan geven waar je naar verlangd, dus waarom dan proberen om dat van hem te krijgen? Je w?ɬ®?ɬ®t dat je het nooit zal krijgen!...Stel JOU plan op, een plan waarmee je kan leven,en waarmee je door kan gaan je eigen weg te zoeken. Je moet hem alle macht uit handen nemen door alle informatie omtrend jou te stoppen. Hij maakt gebruik en misbruik van jouw liefde en onzekerheid. Hij w?ɬ®?ɬ®t welke knop hij moet indrukken bij jou om gedaan te krijgen wat hij wil..Je MOET hem de rug toekeren wil jij overleven en opnieuw voor je eigen geluk gaan. Doe je dat niet dan ben je voor de eerst aankomende jaren verloren, en uiteindelijk zal hij tab?ɬ® zeggen omdat hij iets anders of HET heeft gevonden, en laat jou gigantisch in je hemd staan. Dan moet je alsnog de draad oppakken en opnieuw beginnen. Wees dat v?ɬ??ɬ?r! JIJ moet nu al die keuze maken voor jezelf voordat je dalijk een berg verdriet erbij mee mag toorsen!
Beter nu dan over twee of drie jaar! Luister naar die stem diep van binnen en wees niet bang voor de toekomst...die zal zoveel beter zijn dan wachten op hem...Durf, leef..heb de moed om het heft in handen te nemen..Maak je boos, wees woedend..Geef hem het nakijken! Vertrouw erop dat aan deze hele situatie een einde komt, en dat je keuze en verdriet daarom niet voor niets is geweest. DIT wil je niet...KIES dan voor het andere..beter , mooier, leuker...Alles is beter dan je huidige situatie! JIJ heb de macht! Laat de sentimentele emotionele gevoelens buiten de deur..kijk naar hoe het werkelijk IS! Niet blijven teren op dat kleine beetje 'moois' wat er ooit eens was,want dat IS er niet meer! Dat was yesterday ...
Maak je op om overnieuw te starten en doe wat je moet doen, al is het met een bloedend hart, maar je zal dit overwinnen. Vecht! Vecht voor jezelf en alles wat je lief is...en daar hoort hij niet meer bij.
Je w?ɬ®?ɬ®t het, je v?ɬ??ɬ®lt het...HANDEL er naar! Het is NU of NOOIT!
Huil, gil, schreeuw...en gooi daarna die deur in je hart met een gigaklap dicht...dat is je enigste redding..Als je dat ziet, DOEN!

Een warme groet, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

Ik heb haast het zelfde als jou meegamaakt, ik heb het gedult niet om jou verhaal op dit moment helemaal te lezen maar dat jij net als ik al 2 kindjes had en daarna nog 1 erbij heb gekregen van hem dat sprak mij zo aan, misschien hebben we wat aan elkaar. Ik hoop je snel te horen.

Liefs zanzje