Wat ik voel is niet zomaar een vriendschap zoals de meeste vriendschappen gaan. Het is een bijzondere vriendschap die diep zit.
Zou het nu komen omdat we een relatie hebben gehad?
Zou het komen omdat we samen na ons relatie veel gedeeld hebben?
Zou het zo zijn omdat we op elkaar lijken?
Ik ben er ook achter dat ons relatie nooti wat had kunnen worden.
De meest negatieve dingen in een relatie bezitten wij; prikkelbaarheid en weinig jezelf uiten. Of te wel; ons relatie was gedoemd te mislukken.
En toch voel ik iets heel moois. Zo mooi en het is geen verliefdheid.
Als ik hem zie, krijg ik helemaal geen gevoel van verliefdheid.
Ik krijg een warm gevoel als ik hem aankijk als; iemand met wie ik graag geestelijk verwant wil zijn. Met wie ik kan lachen en huilen.
het is natuurlijk moeilijk, hetis me ex. Aan de andere kant zijn alle mogelijkheden er om ons contact te verbeteren. En ons contact vorm te geven als vrienden.
En ik merk gewoon dat zowel het van mij als van hem afkomt.
Hij wil ook graag met mij afspreken. Hij heeft me nu 2 keer gezien in de week, omdat hij volgende week niet kan. Dus vandaar...
En ik ging er echt niet over zeiken, dat zei hij pas op de afspraak zelf.
Ik moet ook zeggen dat hij gewoon weet hoe ik over hem denk.
En waar ik het moeilijk mee heb. Nu praten we een keer dat is zo gek.
En samen komen we er wel uit.
Soms moeten we beetje nog dingen bijstellen maar ik denk dat het altijd wel even moeilijk is.
Alleen ik denk zo; is het omgaan met hem te moeilijk voor je? dan kan ik zeggen nee!
Wil ik contact met hem? JA, ik zou hem heel graag in mijn leven hebben. Al is het contact nu nog steeds een keer per week. Dat komt van beide kanten. Maar misschien met de tijd lukt dat niet en dan wil ik hem nog graag zien. Hij is me maatje. Dat is het gekste wat jekan zeggen maar hij is en blijft me maatje.
hij kent niemand in de buurt, alleen mij. Ook heb ik me them veel meegemaakt ondanks de korte relatie. Ik heb hem uit de put gehaald.
Hij zegt vaak: weet je je zit in mijn hart zo diep. je bent zo speciaal voor mij. Ik zie je net zo graag als mijn beste vrienden.
Dat ik iktoch speciaal. Hij zegt dat hij mijn armband draagt waarbij hij het ziet als een mooie band en herrinnering aan ons relatie samen.
Nou, dat zegt wel wat denk ik....
En natuurlijk had hij een ander meisje. Ik weet alleen 100 procent dat hij niet vreemdging. Ik kon altijd bellen, langskomen en ook zat ik vaak op zijn computer en was ik erbij als hij zijn hotmail opende.
Dus er was niks gaande.
En nu; ik weet het niet echt hoe het zit met dat meisje.
Ik weet dat de situatie niet heel prettig kan zijn als je zover woont en hij en zij onregelmatige banen hebben. hij noggraag overwerkt en/of ook nog eens bijklust. Het is niet makkelijk. En ook nog sporten.
Ja; ik vond het al moeilijk!!! Ben je toch vaak met hem als hij weer naar vrienden gaat etc. Tja; even leuk maar altijd lijkt mij niets.
En wat me opvalt is vooral zijn gedrag en uitstraling. Hij is stil en moe.
De piek van lekker vrolijk dat is er helemaal niet Was eerst wel even, mar nu is die gewoon zoals hij ook met mij is. Terwijl als mensen verliefd zijn, dan zie j het toch ook aan ze als die persoon er niet bij is?
Maar ik zie niets hoor!
nou ja; mogelijk is die erachter dat zijn ex vriendin een nieuwe vriend heeft. Die hij mogelijk ook kent! maar goed, ik weet niet of hij het al weet. Ik weet het nl. wel al! Maar wil hem niet kwetsen ik weet dat gaat hem pijn doen.
Nou ja : ik zie hem binnekort weer. Ik wilde het even van me afschrijven. Hij is bijna jarig : ik heb een giga mooie ipod touch voor hem. Ik wete dat hij het heel mooi zou vinden. En dat is niet om hem te kopen ofzo. Absoluut niet. Ik geef niet zoveel om geld dus ik koop gewoon dat hij mooi vind. En ik wist dat vind hij geweldig en hij kan zoiets niet kopen. Ik ben blij dat wel te kunnen doen en dit te kunnen geven.