Dit klinkt al met al heel heftig zeg! Vind het allereerst heel naar voor jou dat het zo gelopen is tijdens wat een romantische vakantie had moeten zijn. Je gaat tenslotte niet zomaar met een verlovingsring op reis.
Kennelijk zijn er bepaalde issues waar je vriendin aan moet werken, die zo heftig zijn, dat het ooit moet gebeuren. Dat doet jou nu pijn, maar hopelijk kan je er later op terugkijken als een heftige maar noodzakelijke periode. ZIj moet zichzelf terugvinden, en ook jij zal die tijd gebruiken om aan jezelf te werken. Een periode die heel veel impact zal hebben.

Dan het contact. Ai, wat is dat toch moeilijk. Hebben jullie het erover gehad helemaal geen contact te hebben?
Iedereen hier op de site heeft wel met het probleem van geen contact moeten omgaan. Of het nu was omdat het al uit was, of omdat de partner wilde nadenken.
Ik heb dat zelf ook. Vooral toen mijn ex nadacht vond ik dat z?ɬ? moeilijk. Hoe ik het "overleefde", ten eerste zette ik mijn mobiel uit en zette hem zo af en toe aan om te checken of anderen niet belde. Als ik de mobiel opstartte stond daar dan op: niet doen!! (lees: bellen of sms'en). Alle nrs heb ik ook gewist, staan wel in de agenda, maar zijn dus niet direct bij de hand. Ten tweede belde ik vrienden als ik hem erg miste. En ten derde: schrijf!! Ik heb dat zowel in een boekje als op deze site gedaan. Deze site kan hierin een hele steun zijn.
Dus: praat en schrijf zoveel mogelijk!!

Wees eerlijk naar haar toe. Ik weet niet of jullie beiden besloten hebben nu dan geen contact te hebben. Maar zeg haar ook eerlijk dat je daar moeite mee hebt. Ik zou je ook adviseren haar niet te beloven dat je geen contact opneemt, maar dat je je best zal doen het niet te doen.

Tjonge zeg, dit is zo moeilijk. Ik wens je dan ook echt heel veel sterkte!

Panic/Boa,

Bedankt voor jullie tips, heb ik zeker wat aan! Het geen contact hebben is eigenlijk niet formeel afgesproken. Ik ben 1 week eerder dan geplanned teruggekomen wegens een escalatie over geloof met mijn "schoon"moeder heb gehad. Ik heb mijn spullen uit ons appartement gehaald en heb nu alleen mijn computer nog daar staan die ze kan gebruiken om naar "huis" te gaan. Ik heb haar pas twee keer gezien en het was voor ons beiden emotioneel gezien zeer pijnlijk. Het is haar besluit en ik accepteer haar keuze ook al doet het erg veel pijn. Ik ben ook blij aan de ene kant dat het nu naar voren is gekomen, ook al trek ik nu aan het korste eind en heb ik veel pijn. We vinden het zien van elkaar pijnlijk omdat we beiden nog van "elkaar" houden. Stel je voor dat je al met elkaar getrouwd bent en kinderen hebt en dat het dan naar buitenkomt. Ik zie haar nog 1 keer om mijn computer te halen en dan zie ik haar niet meer in Nederland, ik heb ook gezegd dat ik me heb neergelegd bij haar keuze maar dat ik het erg moeilijk vindt om geen contact meer te hebben. Ik heb nog hoop maar ik verwacht niets. Mogmaals bedankt...Ik ga morgen met iemand praten, op eigen initiatief waar ik toch wel een beetje trots op ben.