Zoals ik al gezegd had ben ik een brief aan het schrijven naar mijn ex!
Alles schrijf ik op,wat het met mij gedaan heeft,hoe ik mij nu voel etc.
Als ik dan lees wat ik geschreven heb,dan denk ik:Jeetje hoe is het mogelijk!
Ik heb echt gevochten alles gedaan om hem terug te krijgen,en hij heeft eigenlijk alleen maar geroepen:Ik heb tijd nodig!

Als ik dan weer verder lees dan denk ik:Dit kan niet waar zijn!Waarom zijn wij niet meer samen?Geen woorden gehad,altijd veel lol samen,en in 24 uur was het 360 graden omgedraaid!Naar mijn idee had dat niet gehoeven,als hij ook maar bereid was geweest om meteen of de volgende dag te komen praten!
Maar hij kwam niet hij had tijd nodig!

Ik lees weer verder,en een knagend heimweeachtig gevoel nestelt zich in mijn hart!
Wat mis ik hem nog,wat hou ik nog van hem,maar ik ben hem kwijt!
Hij is er niet meer,hij komt niet meer even binnen vallen,geen bakkie koffie halen,hij belt mij niet meer op om te zeggen:ben zo bij je hoor!
Het is over en uit,en het lijkt wel of ik door het schrijven van deze brief weer het verdriet meemaak.
Het lijkt wel of ik er niet over heen kom!Of hoort dit bij het afsluiten?Het er nu definitief een punt achter zetten?
Ik heb mij vandaag weer bijzonder slecht gevoeld!
Ik hoop maar dat het morgen weer beter gaat!De brief is bijna af en als ik vrijdag in het vliegtuig zit,dan ligt de brief bij hem in de brievenbus!
Groeten van een onzeker meissie