Jij lijkt mij steeds al iemand die goed begrijpt wat ik (en anderen) van deze site hier voelen.

Heb vandaag je blogs eens gelezen (je situatie dus) en nu begrijp ik het, denk ik.

Jij WAS zoals mijn vriend nu is : egoïstisch, alleen hij zelf en zijn kids tellen, en een dikke muur om hem heen.
Ook ik was net als jouw vriendin MISSCHIEN zijn muurtje wat aan het afbreken, althans dat dacht ik, maar het ging zo verdomd moeizaam, en de kwetsuren die je erbij moet nemen (soms in woorden en in daden) zijn soms zo verdomd hard.
De ander zijn muurtje, daar loop je namelijk soms erg hard tegenaan, zeker als je zelf geen muurtje om je heen hebt.

Ook ik ben net als je vriendin beginnen twijfelen, aan zijn liefde, aan of het ooit nog goed kwam met hem, aan of ik nog wel genoeg energie had om die liefde nog op te brengen (die toch vooral eenzijdig was, met heel veel initiatieven van mijn kant uit).

En nu, als puntje bij paaltje komt, twijfelt hij of hij nog wel met mij verder wil. Vreselijk is dat, na al gedane moeite.

Jij hebt blijkbaar inzicht verworven nu, jij hebt veel gelezen en nagedacht, en ziet NU (maar waarschijnlijk dan ook nu pas) dat de fout bij jou lag. En bovendien heb jij het uitgemaakt.I
Hoe kun je nu willen dat je vriendin zelf weer contact opneemt? Wie de breuk maakt, moet die ook lijmen!!

Ik zou zeggen : zoek zelf contact met haar als je dat nog wilt, want zij heeft voor jou waarschijnlijk veel moeite gedaan en ook veel pijn geleden, en haar twijfels? Dat is volgens mij het niet meer kunnen opbrengen en verwachten dat het nu ook eens van de andere kant komt ...

Allez, zo voelde het toch bij mij aan. Maar niet alle situaties zijn gelijk, alleen : het lijkt erop.

En jij : jij bent gegroeid, dat is heel duidelijk. Laat dat muurtje maar naar beneden, liefde bestaat niet uit muurtjes opbouwen, durf kwetsbaar te zijn!

En jij, heb jij nog advies voor mij? Laat ik hem beter met rust, en zal hij ooit zijn muurtje kunnen afbreken terwijl we nog samen zijn? Of zal het besef ook maar achteraf komen (eventueel) als hij weet wat hij moet missen?

Wat denk je?

Dag Krulie,

Dank je voor de uitleg van hoe te handelen. Ik weet ook wel dat ik met haar contact kan opnemen als mijn gevoel dat aangeeft.... maar waarom doet zij het niet? Zij twijfelt aan onze relatie ik niet. Ik heb de knoop doorgehakt en de relatie verbroken omdat ik het heen-en-weer geslinger tussen uit en aan niet meer aankon. Ik laat haar en mijzelf nadenken, zij kan haar mind opmaken en mij laten weten of zij een gesprek wil hebben. Zij is dus aan zet! Ik probeer zo goed en zo kwaad verder te gaan met mijn leven. Laat zij niets meer horen dan heeft zij naar mijn smaak ook nooit liefde voor mij gevoeld.
Misschien is mijn houding niet slim maar voor mij voelt dit nu als een goede oplossing.

BlueEyes