Nou, het is dan zover, vandaag ga ik terug naar huis, na een tijdlang bij mijn zus te hebben gelogeerd.
Moet zeggen dat ik er toch enorm tegen aan kijk om weer in mijn oude omgeving te gaan zitten, heb vannacht niet veel geslapen van de zenuwen.
Heb met mijn ex de afspraak dat ze weg is en ik de woning 14 dagen alleen heb.
Daarna ga ik waarschijnlijk weer 14 dagen varen en kan zij in de woning zijn.
Moet zeggen dat ik het eng vind om er heen te gaan, weet niet wat ik ga aantreffen, behalve dat er niemand zal zijn en ik dus alleen met mijn gedachten er zal zitten, zie op tegen de eenzaamheid en de herinneringen die nu eenmaal aan deze plek vastzitten.
Wordt een zware dag vrees ik, ondanks het mooie weer, eerst 2 uur in de auto, en dan weer voor het eerst naar binnen.
Heb ook geen idee wat ik het komende weekend ga doen, de tuin zal wel een zooitje zijn en ik zal ook wat boodschappen moeten halen denk ik, alhoewel ik niet echt eetlust heb momenteel.
Ook hoop ik dat ik mijn ex nog even niet zie, ben bang dat de periode nog te kort is om er normaal mee om te gaan, alleen dinsdag a.s. kom ik er niet onderuit, gesprek met accountant, maar ben dan niet alleen met haar.
Mijn lieve zus en zwager hebben al gezegd dat zodra ik het te moeilijk vindt, ik linea-recta moet omkeren en weer bij hun welkom ben, maar ik vind dat ik toch moet proberen om naar huis te gaan en een poosje alleen te zijn.
Ik zal toch iets moeten doen om uit dit dal te komen, en wat bezigheden vinden.
Hoop dat de woning snel verkocht wordt zodat ik daar niet meer hoef te zijn.
Misschien valt het allemaal wel mee, en moet ik mezelf niet gek maken, maar het afscheid hier bij mijn zus grijpt me behoorlijk aan, terwijl ik op ieder moment weer terug kan naar haar.
Mijn gevoel doet rare dingen in mijn hoofd, wordt niet goed van mezelf.
Nou ja, eerst maar even douchen, zooi in de auto en op weg.
Ik hou jullie op de hoogte.

Haeck