Gisteren heb ik hem opgebeld om af te spreken. En hij kon uiteraard niet. Hij 'moest weg'. Hij zei ook meteen dat hij zaterdag niet kan, en zondag ook niet.
Jippie, alweer teleurgesteld. Ik heb de voorbije week zo m'n best gedaan om hem met rust te laten en heb dus niets van mij laten horen. Dat zei ik ook aan telefoon. Ik zei dat ik dat gedaan heb omdat ik nog steeds een kans wil op vriendschap en dat ik daarom dus ook wilde afspreken en een leuke avond hebben, de relatie achter ons laten. Maar daar dacht hij dus anders over.
Volgende week gaat de ijsbaan open en daar gaan we allebei naartoe dus zei hij: 'ik zie je volgende week toch al'.
Ik probeerde er de positieve noot in de houden aan de telefoon, ik vroeg hoe het met hem was, hoe het op school ging, hoe zijn training was, en al die dingen. Uiteindelijk richtte hij weer een negatieve opmerking op mij en toen sloegen m'n stoppen door. Ik doe zo hard m'n best en hij doet alleen maar grof tegen me. Ik ben beginnen huilen en weer al m'n gevoelens eruit, dat het verschrikkelijk hard is, dat het me niet meer lukt, dat ik niet meer verder kan. En ja, weer is zwak geweest. Verdomd.
Ik wil zo graag sterk zijn, ik wil zo graag de draad oppikken, doorgaan met m'n leven. Maar het lukt me niet. Alles doet me aan hem denken en ik kan het gewoon niet, niet zonder hem.
Toen hij het juist uitmaakte zei hij ook dat hij me zou helpen als vriend. Gisteren wees ik hem erop. Hij zei: 'ik heb je al twee maand geholpen en het verbetert toch niet. Ik wil door met m'n leven'.
ik voel me ronduit slecht
Lieve Ivaai, Richt je maar
Lieve Ivaai,
Richt je maar niet meer op hem om je te helpen. Hij heeft het twee maanden gedaan, zegt hij, dus zo ziet hij dat, en heeft er nu niet zoveel zin meer in. Misschien is hij niet de juiste persoon om je te helpen, nu.
Zoek het bij andere vrienden. En probeer niet alles van hem en zijn reacties af te laten hangen, of je je goed voelt of niet.
Je kan je ook zonder hem goed voelen. Ook al lijkt dat misschien nu heel moeilijk.
Je denkt dat je niet zonder hem kan. Dat denken we allemaal bij liefdesverdriet, maar het blijkt altijd later van wel..
Ga er maar vanuit dat je niets meer van hem kan verwachten.
En zoek vanuit dat uitgangspunt nieuwe dingen waar je je op kan richten.
Sterkte,
Geraldine.
Hoi, Allereerst een dikke
Hoi,
Allereerst een dikke troostknuf! Wat rot dat het zo gegaan is, zeker na alle moeite die het gekost heeft om geen contact op te nemen.
Dat van 'er voor je zijn' ken ik ook, mijn ex heeft me dat ook altijd beloofd en nog nooit kunnen waarmaken. Geloof er niet in, als het wel zo is merk je het vanzelf en anders word je alleen maar teleurgesteld. Richt je nu op mensen die je wel helpen, vraag ze om er voor je te zijn nu je hen nodig hebt.
En wat betreft je hart uitstorten: ik heb dat ook (te) vaak gedaan, en achteraf had ik altijd spijt. Tot het weer een keer gebeurde en ik helemaal geen spijt voelde. Hij is degene geweest bij wie ik altijd met mijn verhaal terecht kon, waarom nu dan niet? Dat de relatie nu anders ligt, tsja, maar ik was m'n verhaal kwijt en dat luchtte op. Als dat bij jou ook het geval is: maak je er dan niet meer druk om. Gebeurd is gebeurd en het is niet erg. Het is ook niet zwak om gevoelens te hebben en al helemaal niet om ze te uiten! Echt zwak is er voor vluchten en ze ontkennen. Iedereen moet door dat proces van verwerking. En op een gegeven moment ga je weer door, maar tot die tijd moet je erdoor heen.
Heel veel sterkte en probeer wat afleiding te zoeken. Vraag mensen of ze je willen afleiden of prboeer zelf iets te ondernemen.
Morgen is er weer een nieuwe, hopelijk betere dag!
liefs, Amy
Dankje Amy voor je
Dankje Amy voor je reactie,
Ik weet dat het goed is om mijn gevoelens te uiten maar ik wil hem (ondanks) alles ook niet als vriend verliezen. Ik wil zo graag onze vriendschap terug opbouwen en daarom wilde ik gewoon als vrienden met hem afspreken gisteren en uiteindelijk is het weer uitgemond in een histerische bui waarbij er weer is alles uitmoest. Op die manier zal hij me gewoon beetje bij beetje meer beu worden, tot hij me nogmaals laat vallen. En dat wil ik niet.
Ik wil een deel van zijn leven blijven, maar ik verpest het nu elke keer. Het beste is waarschijnlijk om hem met rust te laten, maar als ik hem met rust laat denk ik alleen maar aan hoe het nog met hem gaat. Het voelt niet juist om terug een vriendschap te krijgen door geen contact meer te hebben...
Ik besef veel, maar m'n uitvoering is vaak anders...
liefs, ivaai.
Lieve Ivaai, Ik herken het
Lieve Ivaai,
Ik herken het zo, dat laatste restje wat je van hem hebt, dat wil je niet ook nog kwijt. Maar het zal toch nooit meer zo worden als het was. Voor jou is het nu waarschijnlijk het beste om geen contact meer hebben. Als hij echt je vriend wil zijn dan snapt hij dat en accepteer hij dat ook. Dan laat hij het aan jou over of en wanneer jullie weer contact hebben. En als hij dat niet kan of wil zien, dan is hij je vriendschap niet waard. Ik snap zo goed hoe je je voelt, ik heb er ook nog zo vaak last van. En als die vriendschap echt is, dan komt dat wel weer. Je moet nu gewoon aan jezelf denken. Jij bent nu het allerbelangrijkste, en je moet er eerst voor zorgen dat jij nu weer gelukkig wordt. En dat word je niet door je in allerlei bochten te wringen om hem maar niet nog meer kwijt te raken.
Je kunt het echt wel. Luister nu gewoon meer naar je verstand, je hart ligt momenteel nog teveel overhoop. Dan lukt die uitvoering misschien ook beter!
Heel veel sterkte, en blijf in jezelf geloven!
liefs, Amy
Bedankt Geraldine voor je
Bedankt Geraldine voor je reactie.
Ik voel me gewoon stom nu, ik hield vol en nu is het weer bij nul beginnen. En alles doet zo'n pijn. Hij belooft zoveel en uiteindelijk blijft er niets meer over van zijn beloftes.
Ach misschien moet ik maar niet zo goedgelovig zijn...
Bedankt,
liefs, ivaai.
Duidelijk Ivaai..geen
Duidelijk Ivaai..geen contact meer met hem opnemen nu.
Je snijdt jezelf steeds in de vingers ermee, en jij blijft achter met een ongelofelijk rot en verdrietig gevoel.
Hoe hard jij je best ook doet, je loopt tegen de spreekwoordelijke muur. Elke keer weer.
Laat de hoop nu eens gaan, en laat hem los.
Richt je op andere dingen dan alleen op hem.
Vrienden kun je pas worden van elkaar, als de gevoelens voor elkaar weg zijn. Als die gevoelens bij de een nog aanwezig is, is het haast onmogelijk om vrienden te worden. Omdat elk woordje, elke reactie jouw pijn doet.
Probeer je sterk op te stellen. En je kunt wel zonder hem. Alleen nu nog niet, omdat je midden in de verwerkingsfase zit.
Je doet het al zo goed, maar probeer het voor jezelf makkelijker te maken.
Eenvoudig? Nee, maar het is wel het beste voor je.
Sterkte
Ron
x
Bedankt Ron voor je reactie,
Bedankt Ron voor je reactie,
Wat je zegt weet ik in m'n binnenste ook allemaal, ik vraag me af waarom ik het dan gewoon niet kan uitvoeren. Het blijft gewoon erg moeilijk.
Ik moet wel, want het is het beste voor me, daarin heb je gelijk.
Bedankt,
liefs, ivaai.
Ron, Ben het helemaal met je
Ron,
Ben het helemaal met je eens. Ik wilde zoals ik zei ook al vrienden blijven, maar ik ben tot het besef gekomen dat dat er nu in elk geval niet inzit. Het is nu negen maanden geleden, maar nog komen er teveel akelige gevoelens, vragen, verwijten en zo bij me op als ik contact heb. Misschien dat het ooit nog iets wordt (vriendschappelijk), ik hoop het op zich ook wel, maar nu niet. Het kan gewoon niet als het nog zo'n scheve relatie is.