goedemorgen..
Er is weer een avond en nacht voorbij waarin ik mezelf horendol maak met afwegingen, bedenkingen enz.

Ik heb nu de stap gezet om voor mezelf te gaan kiezen, te blijven kiezen en Mr Cool helemaal los te laten.

Ik heb nu zo links en rechts bij hem laten vallen dat ik weinig trek heb in dit gedoe, rust wil en hem loslaat, maar de echte stap om hem te zeggen dat ik geen contact wil, is nog niet gebeurd.
Sterker nog, ook al wordt ik met de dag sterker, gisteren appte hij me of ik wat wilde gaan drinken met hem....en hing een beetje de zielenpiet uit over de drukte waar hij mee te kampen heeft, ik heb nee gezegd, wat eerlijk gezegd een overwinning is, want dat is serieus de eerste keer in maanden dat ik nee zeg (en niet vlieg, zeg maar)
Ik weet dat hij wel voelt dat ik serieus een andere kant op aan het gaan ben....maar er verder over gesproken hebben we nog niet.

Ik wil graag jullie mening over het volgende. Hij heeft deze week een aantal keer geappt met een goede vriendin van mij, en hij weet niet dat zij e.e.a toch aan mij verteld heeft...hij vertrouwt daar volkomen op.
Alles wat ik weet, over vrienden zijn nu, zijn benauwdheid, zijn verliefdheid, dat weet ik van haar en niet van hem. Hij heeft haar gezegd dat ie niets met zijn verliefdheid doet , voorlopig niet, en prima zijn leventje leid zo...
dit is zo oneerlijk, want tegen mij zegt hij hier helemaal niets over..!!
1.Hij heeft tegen mij niets verteld en dat beangstigd mij, want dat zou kunnen betekenen dat hij het niet tegen mij zegt, omdat ik er dan inderdaad tussenuit knijp....kan hij er weer achteraan (en ben ik dus echt in een controlespelletje verwikkeld), dus hij past wel op om bij mij zo ver te gaan om te zeggen wat ie tegen haar zegt; ik steek er voorlopig geen energie in.
2. hij gaat er vanuit dat als ie lang genoeg wacht, ik toch wel de knoop doorhak om verder te gaan met mijn leven, en hoeft hij de stap niet te nemen en heeft ie dus ook geen serieuze sores.... dood laten bloeden dus.....
3. Het feit dat er iemand in zijn leven is, die graag een relatie met hem wilde, zorgt voor onrust heeft ie tegen haar gezegd..... das gek, tegen mij heeft ie echt wat anders gezegd....namelijk dat ie het prettig vind dat ik er ben voor hem...
3. In het tweede geval, waarom blijf je me dan verdorie zoveel berichten sturen en weet ik veel wat......

Ik wil nu op een goede manier de stap zetten en voor mezelf en mijn eigen leven te gaan...maar ik weet niet wat het beste is.... moet ik het tegen hem zeggen, maar dan ben ik dadelijk de boeman....of zal ik het ook dood laten bloeden...

of confronteren met de dingen die hij met mijn vriendin besproken heeft.....maar dat zou ook wel weer eens onenigheid kunnen worden..

Kortom, wat is de beste manier?