ik zit in een lastig parket
kvoel me alleen, heb niemand om mee te praten (net nu moet iedereen weer op reis...) dus belde ik naar hem. Hij is al altijd mijn eerste toeverlaat geweest. Bij hem voel ik me meteen weer goed... maar als je allebei erover denkt om misschien een eind aan de relatie te maken is het toch maar vreemd om dan naar hem te bellen als het ff niet gaat, niet?
Nu veel beter ben ik er niet van geworden, in tegendeel.
We wachten met een beslissing tot na mijn examens...het geeft ons allebei ook de tijd om erover na te denken, maar ik durf er eigenlijk niet echt over na te denken...kben ook bang mijn examens te verbrodden en dan sta ik helemaal nergens...

Gelukkig heb ik hier een uitlaatklep gevonden want dat heb ik echt nodig. Kben al een week mijn huis niet uitgeweest en heb nie echt veel mensen gesproken behalve via internet...
Zal tijd echt raad brengen?