Wakker worden met de gedachte aan haar, beseffen dat je geen onderdeel uit maakt van elkaars leven doet soms nog pijn.

Een meisje waar je 6 jaar een relatie mee gehad hebt en waar het nu al 2 maanden mee uit is...Je eerste liefde.... Ik 24 jr, zij 20 jr. Je soulmate.

Wie kan me vertellen waarom ik me schuldig voel als ik naar andere meisjes kijk terwijl zij wel op fb aandacht zoekt bij andere jongens (heb der niet op fb, een vriend stuurde me (ongevraagd) een screenshot van haar activiteit).
Toen ik het bericht las werd ik boos, klein beetje verdrietig. Maar toen realiseerde ik me hoe wanhopig ze is.
Zo is ze nooit geweest. De gedachte dat ik niet met zo een wanhopig iemand mijn leven hoef te delen liet met iets beter voelen.
Het idee dat ze met een andere klootzak gaat maakt me wel jaloers....

Zal ik ooit nog iemand tegenkomen die zo goed bij me paste als zij... ik denk het niet. Ben ook alle geloof in liefde kwijt.

Ik vind het zo jammer dat het nooit meer hetzelfde zal zijn. Die eerste speciale liefde, elkaars eerste... dit zal ik met niemand meer krijgen en zal nooit meer zoveel van iemand houden zoals ik van haar deed.

Ben deze week begonnen te roken (wat ik nooit eerder gedaan heb), leef met een soort fuck it lifestyle.
Oprecht lachen kan ik niet meer. Eigenlijk kan niks me meer schelen.... ik denk niet dat ik pas in deze wereld... als iemand me voor een trein zou duwen zou ik het niet eens erg vinden.

Bezocht haar fb pagina en zag dat ze dit liedje openbaar had gedeeld: (mooie film, mooie tekst)

Dit is de theme song van de film "Now is good", die we samen gezien hadden. Dacht eerst dat ze dit nummer deelde voor mij, maar vast niet....

P.s.
Ben aan het werk, spreek een klant met de geboortedatum *18-12* 1957, ja het universum fuckt met me