De reuk is het meest gevoelige van alle zintuigen van de mens , en dat heb ik wel geweten, zondagochtend voordat ik probeerde opnieuw te gaan slapen na een slechte nachtrust rook ik de zoete geur van haar parfum in het kussen waar zij die nacht op lag , tranen konden mij niet weerhouden en een mengeling van devotie en verlies ging er door mij heen , ik streelde het kussen en duwde mijn gezicht er zodanig in alsof het haar gezicht was , mijn mond beroerde het kussen dat ook vochtig werd van mijn tranen , ik was erg van slag maar ergens was ik blij dat ik mijn emoties vrij kon laten gaan .

Geuren, Marcel Proust heeft er een heel literaire meesterwerk aan overgehouden , ben daar erg gevoelig voor en voor het eerst in mijn leven heb ik om haar heerlijke geur gehuild

ooit schreef ik een tekst over geuren en verlangen naar betere tijden , dat liedje is nog niet uitgewerkt , ik schreef het zo'n 6 jaar geleden

Veracity

That smell takes me back to where I want to be

That yell turns me back to what I don't want to be

And How Are You

How Are You

How Are You ?

That tasteful face brings me back to "I know that you want me"

And another place gives me always the same

veracity

And How are You ?

How Are You ?

How Are You ?

Tell Me Where Are You

Where Are You

Where Are You

Oh, Take me back to

Turn me back to

Bring me back to

Give Me, Give Me

Give Me . Give Me

Give Me ,Oh