ik wil mij bij deze verontschuldigen dat ik die vraag gesteld had over mijn ex die ook naar het huwelijk zou gaan.Ik ging ervan uit dat dssit ook te maken had met het einde van een relatie en wat ik daarover dacht,blijkbaar gaat het hier enkel over liefdesverdriet,dus dit hoorde er niet bij mijn excuses daarvoor aan allen.En akkoord ik heb dan wel de relatie verbroken(hij wou ook wel stoppen maar zijn gevoel hield hem tegen)dus hebben we beiden toch ergens ervoor gekozen.En ik vind dit alles ook heel jammer,ik dacht bij het begin ook van eindelijk dit is het maar helaas ging ik twijfelen waardoor ik niet meer wist wat ik voelde met alle gevolgen vandien.En wees gerust dit doet mij ook pijn en ik ben daar in mijn hoofd ook mee bezig,heb tenslotte een zoon van 10 en die wordt daar ook ergens in meegesleurd en ik voel mij ook gefaald dat ik hem geen stabiel gezinsleven kan geven en ik zoek hulp om te weten hoe het komt dat dit alles telkens zo loopt in relaties want echt ik weet het antw niet ik kan alleen gissen is het bindingsangst?is het onverwerkt verdriet van mijn man die zelfmoord heeft gepleegd?Is het borderline?Veel vragen waar ik geen antw op weet vandaar dat ik in behandeling ben om antw te vinden zodat ik in de toekomst geen mensen meer ongewild kwets.