llo,

Weet het even totaal niet meer, streven naar vriendschap was wat ze wou. Ze heeft duidelijk aangegeven dat ze zich voor de moment ook niet echt lekker voelt. Ik heb een aantal smsjes gestuurd om te vragen hoe het met haar ging, geen antwoord. Tot ik stuurde, als je ff tijd nodig hebt, laat me iets weten, maak me een beetje zorgen. Een minuut hierna kreeg ik telefoon, ze was een beetje beschaamd omdat ze me laatst huilend had opgebeld. Ze zou me zondag bellen om een afspraak vast te leggen. Tot nu toe niets van haar gehoord. Weet totaal niet wat ik hiervan moet denken, weet wel dat als ze zich niet echt goed voelt, ze de gewoonte heeft haar af te sluiten. Heb haar ook verteld dat ik me ook niet echt lekker voel en ff thuis ben van mn werk. Morgen is het precies drie maand, en we hebben nog een heleboel praktische zaken te regelen. ik vraag me af of ik niet beter gewoon in m'n auto stap tot bij haar om vervolgens alle praktische zaken te regelen? Of geef ik haar tijd, wacht ik tot zij reageerd? In die drie maand is het ondertussen zo een warboel geworden, met één conclusie relatie was zalig enkel de laatste 2 maand liep het niet zo vlot. Ergens heb ik nood om alles nu af te handelen, maar ben ook bang om bruggen op te blazen, maarja hoelang blijf je wachten. Ik kan zelf duidelijkheid creëren en nu alles afhandelen, maar ben ontzettend bang om de deur volledig achter me dicht te trekken. Pff wanneer komt het moment dat ik me niet meer afvraag wat zij zou denken? Ze kan toch gewoon eerlijk tegen me zijn en zeggen dat ze tijd nodig heeft, ofdat ze geen behoefte heeft aan contact, maar niks laten weten vind ik niet kunnen, niet als je drie jaar leif en leed hebt gedeeld en hierna zelf naar vriendschap wil streven. Pff wat een warboel