ik heb er zelf voor gekozen maar het is zo stil
ik kan niet slapen.kan zelf niet huilen want ik he barstende hoofdpijn.
ik mis haar zo,zou zij mij ook missen.
waarom doet degene waar ik zoveel van hou me pijn zoveel pijn.
ik heb al jaren verdriet en pijn moeten voelen.
daar heb ik zelf voor gekozen.
maar niet hier voor.
vandaag niks gehoord van haar.zij ook niet van mij
is beter zo.
ik mis haar ik mis haar ik mis haar
ik hou van haar ik hou van haar
loslaten loslaten loslaten
mijn hartje doet zo,n pijn
ik wil het niet meer voelen en kan het niet meer voelen
maar zal het moeten voelen
heeft zijn tijd nodig
ik besef me steeds meer hoe die 14 jaar zijn verlopen
en dan nog,ze was mijn alles
ik wil bij haar zijn wil in haar armen liggen en me veilig voelen.
waarom toch
ik zal haar nooit vergeten
maar wil haar nu wel vergeten
iedereen zegt het is beter zo,je verdient beter.
dit was geen leven.
en diep in mijn hart weet ik dat men gelijk heeft
maar dan toch.
ik kan er soms kwaad om worden.
zat ze in een rolstoel dan was het gemakkelijker geweest om te begrjpen dat je van iemand kan houden die ziek is.
ik ben haar aan het loslaten,hoe pijnlijk dat ook is.
het ene moment mis ik haar het andere moment ben ik boos en kwaad
waarom
waarom toch
ik heb rust en vrijheid en dat maakt angstig
raar eigenlijk he.
ik moet gaan slapen maar kom niet in slaap
kga maar weer een poging wagen.
over 5 uurtjes weer werken
ze is online op msns en ik klik niet aan
bijt mijn vingers bijna af
mijn hart klopt in mijn keel
maar ze wil mij maar niet mijn zoon erbij
dus heeft het ook geen zin meer eigenlijk
hoe moet ik 14 jaar verwerken
kweet het niet meer.
moet van huisarts met iemand gaan praten om het te verwerken.
hij zegt dit is meer dan ldvd.
ik heb te veel meegamaakt die 14 jaar
zij is zich er niet van bewust
het is beter zo............denk ik.............weet het wel zeker.
ik ga proberen te slapen.
zou ik me nu niet eens in slaap hoeven huilen vanacht
ik hoop het zo.