Online gebruikers
- JosephUnlal
Eindelijk: na 3 maanden van ellende en verdiet is nu de bevrijding aangebroken. Een bevrijding, want zo voelt het. Het liefst schreeuw ik het van de daken, wil ik dansen op straat en huilen van blijdschap..... Wat een heerlijk gevoel. Ik ben bevrijd van hem, helemaal los, totaal verlost van een patroon in mn hoofd. Dat ik niet zonder hem kan, die paniek en wanhoop om zonder hem te moeten verder leven. Wat een kwelling was dat zeg!! Het vastklampen aan een strohalm, oh wat doe je jezelf allemaal aan? Ik heb mn eigen regie weer in handen! Ik word weer blij van muziek, van een zonsondergang en van de vogels die fluiten.
Lieve mensen op deze site, het is cliche en de pijn is soms ondragelijk (ik gun het mn ergste vijand niet) maar er kom een dag dat je weer oprecht kan lachen en kan genieten van alles om je heen, ook al geloof je er niets meer van. Het komt echt en daar moet je op vertrouwen!
Liefs,
Napolis
Napolis, ik ben echt
Napolis, ik ben echt superblij voor je maar bij mij is het helaas nog geen bevrijding in zicht gekomen na vijf maanden...Wat heb je ervoor gedaan om je je zo te voelen? Hoe lang heb jij een relatie gehad?
Het doet me goed te weten dat je er uiteindelijk weer bovenop bent gekomen, dat zal bij mij ook wel gebeuren, wanneer weet ik helaas niet want we zijn niet zomaar uit elkaar gegaan maar het is een lang verhaal...
Houden zo het gevoel!!
Liefs Pino
Inderdaad heel fijn voor je
Inderdaad heel fijn voor je
Zou inderdaad een verademing zijn!
Weltrusten allemaal!
Groetjes Incognito78
'We all stand together'
Napolis, Dat is enorm goed
Napolis,
Dat is enorm goed nieuws. Ik ben blij voor je. Geniet van dit gevoel.
Groetjes,
ANgelo
Pino
Onze relatie was heel ingewikkeld en ik ben 4 jaar aan hem blijven hangen. Totdat hij mij vertelde dat hij met iemand anders naar bed was geweest. Diep in mijn hart wist ik dat het ooit zou gebeuren omdat hij het al bij iemand anders had geflikt. Na het incident heb ik hem de deur uitgezet. Wel in het begin, met mijn stomme kop, nog geprobeerd vrienden te blijven. Zoals ik al schreef: het vastklampen aan een strohalm. Na een tijdje ging ik beseffen dat het me alleen maar meer pijn deed en heb toen alle contact verbroken. Dat heeft me heel veel goed gedaan en vanaf die tijd ging het iedere keer een stukje beter met me. Dus misschien is dit een antwoord op je vraag? Wat ik er voor de rest aan heb gedaan? Toch proberen leuke dingen te doen met mensen waar je iets mee hebt. Veel lieve vrienden hebben mij door deze periode heengesleept. Maar voor ldvd staat geen tijd, de ene doet er langer over dan de ander.
Heb jij nog contact met haar? Naar mijn mening stremt dat de verwerking ook. En ja, het is makkelijker gezegd dan gedaan maar ik ben er erg mee opgeschoten.
Liefs,
Napolis
Good for You!! Hoop dat ik
Good for You!! Hoop dat ik het ook zo ervaar op een dag
Liefs faye
Hoi napolis bedankt voor je
Hoi napolis bedankt voor je reactie..
Ik heb niet letterlijk echt contact met hem, maar mijn ex en ik hebben gezamenlijke vrienden, met wie ik veel omga en ik heb in vijf jaar tijd een heel hechte band met mijn schoonouders opgebouwd dus van zijn moeder hoor ik nog wel eens wat. Helaas ook niet echt de leuke dingen. Mijn ex zijn nieuwe liefje woont op enkele minuten afstand van mij vandaan, waar mijn ex natuurlijk vaak is...
Mijn ex heeft een petekind bij ons gezamenlijke vrienden, en dat petekind is de broertje van mijn petekind dus twee petekinderen in een gezin van onze vrienden (snap je) dus we komen echt nooit helemaal los van elkaar...Al probeer ik natuurlijk de verjaardagen enz zo te plannen dat ik mijn ex niet tegenkom maar dat is soms best wel lastig want ik ga niet omdat hij alleen maar op bepaalde uren kan wegblijven als ik ook niet anders kan. Wel zorg ik er zeker voor dat als ik weet dat mijn ex zou komen met zijn nieuwe liefje op een verjaardag of zo, dat ik er dan absoluut niet van de partij ben. Ik zou het absoluut niet kunnen verdragen als ik hem zou zien samen met een ander. Dus dat helpt ook niet echt he?
Veel liefs pino
Napolis
Napolis, wat heeeeeeeeeeeeeeerlijk om dit te lezen. Ik ken je verder niet, weet niks van je, maar het doet me goed om te horen dat jij je 'bevrijdt' voelt!!!!
Dit is iets wat we allemaal willen, liever vandaag dan morgen.
In ieder geval lees ik dat het kan, want af en toe twijfel ik daar, als ik me zo depri voel dan heb ik echt het gevoel dat ik hem nooit kan loslaten. Bij jou is het na 3 maanden gebeurt, na nog 1 maandje voor mij dan....(ik hoop dat ik dan ook even ver ben als jij)
Dat zal we niet, maar ik ga ervoor!!
Dank voor deze blog!