Enige tijd geleden heb ik hier een verhaal gepost. Het kwam er op neer dat men vriendin na een jaar plots tijd nodig had om na te denken over dat gevoel. In haar hoofd was alles perfect maar ze vroeg zich af of dit niet door gewenning was. Daarom wou ze even tijd voor haarzelf. Dit kwam bij mij aan ales een donderslag bij heldere hemel omdat ik ze nog steeds heel graag zag. Alles ging bergaf en ik kon haar moeilijk loslaten tot we samen hebben beslist een tijdje uit elkaar te gaan. Die woorden kwamen hard aan en ik besloot na 2 weken naar haar toe te rijden en definitief afscheid te nemen. Ik kon niet overweg met de woorden 'even uit elkaar' want dat geeft je ook een afwachtend gevoel als je iemand graag ziet.
Tegen mijn verwachtingen in kwam ik bij haar thuis en zei ik dat ik afscheid kwam nemen. Ze nam me vast en liet me niet meer los. Ze wou geen afscheid nemen.. Alhoewel ze nog steeds twijfelde kon ze geen afscheid nemen van mij. Daarna hebben we goed gebabbeld en hebben we geprobeerd om ons te ammuseren. Even luchtig weg van alle negatieve gedachten. Plots gaf ze me opnieuw een kus op de mond. Tot 5 keer toe deed ze het en dat deed deugd. 's Avonds zijn we in de zetel gekropen en vanzelf kroop ze dicht bij mij. Ze zei plots fluisterend in men oor dat ze het gevoel had dat alles opnieuw goed ging komen. Ze stuurt opnieuw berichten en zegt dat ze er opnieuw zelf in gelooft. We spreken ook opnieuw meer af en ze wil niet dat ik haar kleren terug bij haar breng want ze heeft ze nodig wanneer ze opnieuw bij mij komt slapen. Dit weekend spraken we al af.
We zijn er ons van bewust dat we het rustig aan moeten doen en leuke dingen samen moeten doen om alles terug op de rails te krijgen. Ze heeft momenteel ook examens dus kan ze zich moeilijk concentreren op de relatie en de energie gaat voorlopig naar die examens en het bijhorende studeren. Best begrijpelijk allemaal. Het lijkt erop alsof we de goede weg opgaan en dat doet deugd. Blijkbaar kan tijd toch helpen en kom je terug bij elkaar als dat zo hoort.
Het zal op zich wel een uitdaging worden om opnieuw alles op te bouwen en ik vroeg me af of er mensen waren die een gelijkaardige situatie kennen of hebben meegemaakt. De relatie opbouwen lijkt me één van de grootste uitdagingen die er zijn maar het feit dat zij er opnieuw in gelooft en ze haar terug goed voelt geeft me de indruk dat we er sterker zullen uitkomen.

Groeten,
ben89