Online gebruikers
- winnieyc2
- JosephUnlal
Onverwacht einde relatie na 21 jaar voelt als een trauma
Sinds 8 weken is mijn man vertrokken en heeft mij en onze drie dochters achter gelaten in ons huis op het platteland. Na maanden achter zijn laptop gewoond te hebben en vaak vragen wat er toch is.... niets...gewoon sportsites kijken..... ben ik er eindelijk achtergekomen dat hij een relatie heeft met een collega. Wij wonen sinds 6 jaar in ons "droonhuis" waarbij we allebei de handen uit de mouwen hebben moeten steken om er wat moois van te maken. Nu is alles kapot.
Man weg, huis verkopen, kinderen verdrietig en ik ben echt in shock. Kilo"s afgevallen, elke nacht wakker, elke nacht dezelfde vragen waarom is er niet gepraat, waarom, waarom.......
Wat kan verdriet en onzekerheid over de toekomst pijn doen. Ik weet sinds eergisteren toen hij eindelijk langs kwam en ik hem durfde te vragen zeker dat hij niet weer komt. En ik heb in het begin van mijn relatie heel veel opgegeven voor hem. Hij heeft zoveel moeite gedaan om me te krijgen. Niet te geloven hij zit al midden in een nieuwe relatie met weer een getrouwde collega (net als ik 21 jaar geleden).
Ik voel me zo slecht behandeld, niet te gelovern. Maar ik moet verder maar zit nog diep in een zwart gat op dit moment. Begrijp nu pas hoe moeilijk feestdagen kunnen zijn.
Ik wens alle anderen veel sterkte toe.
- toshi's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
toshi
Toshi,
Je zit idd in een rottige tijd op dit moment. En geloof me, ik weet heel goed hoe je je voelt. Ik heb hetzelfde meegemaakt. Maar ik kan je verzekeren dat het weer goed zal gaan met jezelf. Eerst gaan zorgen voor jezelf.
Je schrijft dat je heel veel hebt opgegeven in je relatie met hem. Vindt eerst jezelf weer terug. Wie ben je, en wat wil je (behalve hem). Daarbij, laat je emoties over je heen komen die loskomen. Verdriet, woede, angst enz. Het is logisch dat die emoties er zijn/komen. Maar verlies jezelf niet in die emoties. (ja, ik heb achteraf makkelijk praten, toen zag ik het ook allemaal niet meer)
Er zullen dagen komen dat je hele kleine lichtpuntjes ziet. Bouw op die lichtpuntjes. Bedenk dat je niet meer met die man achter z'n laptop hoeft te worden geconfronteerd. Bedenk dat je het ook goed kunt hebben zonder hem. Bedenk dat je je dochters hebt die hun liefde aan jou geven.
Laat je geluk niet van hem afhangen maar zoek het geluk in jezelf.
ik ga mijn best doen maar wat is het moeilijk
Dank je voor de hoopgevende woorden. Het is allemaal heel vers. En je kunt gewoon niet geloven wat een partner je aan kan doen nu zijn liefde voorbij is. Je gelooft het gewoon niet, het lijkt een vergissing en je hoopt stiekem dat hij komt en zegt ik heb me vreselijk vergist, ik was heel erg in de war. Zo verlaten worden dat is niet te beschrijven. En te bedenken dat hij in het onderwijs een belangrijke functie heeft in de begeleiding van leerkrachten en studenten. Nu wil (durft) hij niet eens een gesprek aan te gaan. Echt ik begrijp er helemaal niets van.
Maar ik ga verder en proberen op de een of andere manier een richting te geven aan mijn leven nu zonder hem. Mijn dochters zijn mij alles, maar ik wil me niet te veel vastklampen aan hen.
sterkte!
Jeetje en ik maar klagen over mijn kortstondige relatie. Ik vind het erg om te lezen dat mensen elkaar dit aandoen, is respectloos. Veel sterkte. Je komt er goed uit, goed voor jezelf zorgen is het devies. Richt je op het moment, lig nachten wakker, het gaat op een gegeven moment beter. Sterkte!!
yep
Ik zit in bijna de zelfde situatie als jij, voor de kerst heeft mijn vrouw na een relatie van bijna 15 jaar te kennen gegeven dat ze nog wel van me houd maar niet weet of ze wel met me door wil gaan, en ik ben bang dat het niet goed gaat komen. Ook ik zit in dat zwarte gat en ben vreselijk ongelukkig, ook ik heb een kind, op dit moment kan ik van niets genieten en weet ik me geen houding aan te nemen en heb inmiddels emmers vol gejankd. Erg moeilijk zeker als je zelf nog heel veel van die persoon houd. Je hebt het gevoel dat heel je wereld in stort. En inderdaad kilo's kwijt eet slecht vaak wakker en steeds de vragen waarom waarom. Waarschijnlijk heb je hier niets aan, ik wil je alleen zeggen dat ik weet hoe je je voelt, en wens ik je alle sterkte toe en ik hoop voor ons beide dat we ooit het geluk weer kunnen vinden, al voel je je waarschijnlijk net zoals ik waardeloos, ik probeer me te focussen op mijn kleine, ik denk dat jij dat ook moet doen. Sterkte toshi
he toshi zit voor het eerst
he toshi
zit voor het eerst op deze site omdat ik niet meer weet waar ik met mezelf naartoe moet ff.
mijn man en maatje is sinds gister weg, heeft een ander en gaat een maand nadenken over de keuze die hij moet maken, we zijn 23 jaar getrouwt en 2 kids rijk. wonen in een heerlijk huis en hadden het heel gezellig samen dacht ik....maar nu is hij weg. pijn tot op t bot doet het, maar goed dat hoef ik je niet te vertellen.
wat een ellende die rottige verliefdheid
Ook wij (ik met 3 dochters) wonen heerlijk en waren tot een half jaar geleden een best gelukkig gezin.
Alles kapot en een onzekere toekomst. de dag voor kerst vertelde mijn man dat hij niet terug komt.
We hebben veel huisdieren, een huis op het platteland, ik voel me zo verloren... ik was zo rijk en nu...alles kapot...nergens meer zin aan, geen boodschappern doen, geen bloemetje kopen in het groene warenhuis...alles lijkt zinloos...en zonder glans... voor de kids (2 van 15 en 1 van 19 jaar) doe je jew best maar ik voel me afgedankt...en vraag me af waarvoor ik, de laatste jaren heb geleefd...o..ja mijn heerlijke kids!
Herkenbaar maar hartverscheurend
Toshi,
Las net je hartverscheurende verhaal, ben benieuwd hoe het nu met je gaat aangezien je laatste berichtje alweer een week of 3 oud is.
Wat is er toch aan de hand in deze wereld, hoe kunnen mensen die zoveel jaar lief en leed hebben gedeeld toch steeds de ander zoveel pijn en verdriet aandoen ?
Mijn vrouw heeft me na 16 jaar en 3 kinderen (8, 6 en 2 jaar) tussen kerst en oud/nieuw meegedeeld dat ze wil scheiden, dit na de mededeling in november dat ze een ander had maar toch voor mij koos (ook hier een donderklap bij heldere hemel)
Naar omstandigheden gaat het wel met me maar dat komt omdat ik m'n eigen plan aan het trekken ben. Ik zie dat er geen hoop voor ons is en als je dat voor jezelf helder hebt (hoeveel ik ook nog van haar hou) gaat het steeds ietsje beter.
Afstand nemen en jezelf (met de kinderen) op de eerste plaats zetten. Huisvesting etc komt wel. Wees egoistisch en probeer voor jezelf duidelijk te krijgen wat JIJ wil.
Ik hoop dat het intussen iets beter met je gaat. Heel veel sterkte !
Amfortas