het is nu bijna23:00 ik heb al heel wat blogs gemaakt,maar vooral in de avonduren mis ik haar zo veel,gepaard met vele gedachten over of ze nog zal denken aan mij als ze momenten heeft als zij alleen is,ik heb vele reacties gehad ik had vandag haar antwoord apperaat ingesproken met de mededeling dat ik haar nog eld zou sturen waar zij eigenlijk nog recht op had,(toeslagen) ik kreeg er eerst een boos bericht over dat ik het later zou geven maar mijn hart zegt eerlijk te zijn ik had dit ingesproken anja met chris ik kan je anders niet bereiken ik stuur je dat geld eind van de maand op even goede vrienden oke.dat was het ik doe dit niet dat ze goed over mij gaat denken,maar dan ben ik dat schuld gevoel kwijt om iets te houden wat niet van mij is.ze heeft er zelf een potje van gemaakt met geld omgaan mijn andere blogs zeggen al genoeg hierover,het zal nog even duren voordat ik over haar heen ben,zij heeft nu en invulling gevonden op mij ipv een aanvulling voor haar leven(een nieuwe relatie) alle hoop is nu bijn a weg ik had haar voor het laatst op 16-8 gezien en vorige week of de week ervoor nog een telefoon gesprek wat niet goed ging,veel verwijten naar mij van haar kant en ze wilde niet aannemen wat ik probeerde uit te leggen,ze loog ontzettend veel het doet me veel pijn want deze liefde ondanks alle ups and downs in deze relatie voelde heel erg goed,maar ze werd verliefd op een ander en of ik het wil of niet ik moet mij erbij neerleggen en tegen mijn zin in accepteren.nu zit ik dagelijks als ik afgewerkt ben boven op een kamer,ik woon weer even thuis bij een van mijn ouders ben alles kwijt geraakt en veel gedaan toen bij mijn ex vriendin thuis financieel ben ik er niet op vooruit gegaan,zij zit nu ook met schulden van rekeningen ed wat ze mij nog durfde te verwijten haar vlucht was een relatie aangaan en op zoeken,waarom komt zij er zo goed mee weg,en ik krijg een trap na van ik ben blij dat ik van je af ben zei ze,en gelukkig voor mij dat ik nu wel uiteindelijk mijn ware liefde ben tegengekomen,hoe kun je dat zeggen na 2 maanden iemand te kennen,aan de enekant hoop ik dat die relatie niet lang zal duren,niet voor mij maar dat zij inziet waar ze mee bezig is,zij heeft zich in slechte tijden ook in haar huwelijk altijd gestort op daten etc,voor haar kinderen vind ik het ook erg die kenden mij 5 jaar lang,nu moeten ze weer wennen aan een ander ik heb veel aandacht aan hun gegeven terwijl de moeder daar veel in tekort schoot,en ook consequent zijn had zij een probleem mee,ik schrijf het even van mij af,de pijn is niet te omschrijven ik ben daar al vanaf 5-8 weggegaan omdat ik het niet meer aankon dat zij met die vriend zat te smsen in de avond en ze droeg een ketting met zijn naam erop,terwijl ik daar nog woonde ik ervaar haar als mijn grootste liefde tot nu toe,wat ik weet ondanks haar gebreken dat zij ontzettend veel liefde gaf aan mij,enz dat zal ik nooit vergeten het gemis van wat hopendrwijs aan mij stuurde niemand meer in je bed samen tegen elkaar,het samen zijn enz enz.ik mag niet meer teveel denken hoe zij daar nu is en doet hoe het nu voelt is het voor altijd voorbij ongelooflijk wat een gemis ik wens iedereen veel liefs toe en kracht en wijsheid en nieuw geluk tot gauw liefs christ ps sorry voor mijn typ gedrag ik doe mijn best