Hey Daantje.

Je hebt een heerlijke relatie die in je ogen niet kapot kan. Het loopt vanzelf en de liefde maakt het leven op zijn mooist. Het gaat mis, verliest langzaam de grip en uiteindelijk "loopt het mis", doordat de ander het uitmaakt. Je leven stort in, je ziet het niet meer zitten, grijpt naar uitwegen en blijft met vele vragen achter. Dit zal bij velen hier wel herkenning vinden.

De 'uitmaker' heeft het besluit genomen, voelt zich goed en pakt in veel gevallen eenvoudig de draad weer op, vooral in de ogen van de 'gedumpte'. De 'gedumpte' staat voor het blok - "oh, het is over!" - voelt zich klote en glijdt langzaam weg in een drijfzand van onbeantwoorde vragen en een nijpend 'waarom?'.

Na een samenzijn van ruim twee jaar zette mijn vriendin een punt achter de relatie. Het ging reeds een half jaar bergafwaarts en in die tijd ben ik mezelf steeds meer kwijtgeraakt. Geruime tijd na de breuk heb ik wanhopig getracht antwoorden te vinden waarvan ik destijds eigenlijk al wist dat ik ze nooit zou krijgen. Na drie maanden ging ze voor een half jaar naar het buitenland. Kortom, niet meer dan een sporadisch mail/msn-contact. Het weten dat ze aan de andere kant van de wereld zat en een hereniging onmogelijk was, maakte het eindelijk draagzamer en ik leek haar nota bene werkelijk uit mijn gevoelensdomein te hebben verbannen.

Na een half jaar kwam ze weer terug in Nederland. Een overmatig intensief op-en-neer-gesms en een uren durend telefoongesprek gedurende een dag leek me in ?ɬ©?ɬ©n keer weer terug bij af te brengen. Gevoelens uit een 'ver' verleden kwamen terug. Ik moest haar zien, wilde haar terug, maar gelukkig hebben we elkaar pas enkele maanden later weer ontmoet. In deze maanden hadden we wel regelmatig contact, maar dezelfde kwesties en ergernissen speelden weer op. Het wederzien na ruim een jaar maakte het hierdoor een stuk makkelijker, wetende dat het nooit meer zou werken en dezelfde problemen wederzijds op den duur toch zouden terugkomen. Ze had spijt van hoe ze me behandeld had de maanden na onze breuk, maar die verhalen kwamen te laat en konden mijn hart niet meer bereiken. Gevoelsmatig had ze me tijdens en na onze relatie te lang aan het lijntje gehouden en ik was niet van plan terug te vallen in de gevoelshel van weleer.

Een lang verhaal met de volgende boodschap: je voelt je aan het lijntje gehouden door je ex (vermoedelijk zonder dat hij het in de gaten heeft), richt je gevoelens (logischerwijs) veelal op hem en bent bang voor de tijd die gaat komen. Door bovenstaand gebeuren ben ik beseffen dat het beslist mogelijk is jezelf uit het diepste dal te opwaarts te brengen naar waar de hoogste berg niet hoog genoeg kan zijn. Het is moeilijk tot niet uit te leggen, nog lastiger te vatten als je je rot voelt, maar misschien biedt het een beetje houvast voor je.

Sterkte, Guyver

zucht, ik ben soms zo erg... heb net ff op de site van de provider gekeken over dat overzetten, nou dat kan gelukkig heel makkelijk. maar kwam ook tegen hoe ik een specificatie kan aanvragen.. nou 3 x raden wat ik heb gedaan... ik schiet er helemaal nix meer op, maar heb t toch gedaan... aan de ene kant schaam ik me dood, maar aan de andere kant juist ook niet... en t heeft zelfs ook iets grappigs... mn ex en ik hebben ooit s een gesprek gehad over vertrouwen en weet ik veel, en toen kwam ook ter sprake dat als ik achter dingen wil komen die hij zou verbergen, ik ze vanzelf wel zou kunnen achterhalen... nou, dat blijkt nu wel... Ben ook best blij dat ik alle telefoonrekeningen thuis heb... ivm klantnummers enzo... Zucht, ik ben echt erg...