Hey, hoe begin je aan zo'n bericht? vrij lastig om m'n gevoelens neer te schrijven. Ik ben samen met een vriendin via Intersoc naar Zwitserland geweest als werkvakantie. Dit was van 1 september tot de 11de. We leerden er andere mensen kennen, waaronder een meisje en een groep jongens. Ik werd verliefd op 1 van hen, Jakub, een Pool. Hij heeft een moeilijke jeugd gehad voordat hij met zijn familie naar België kwam. Ikzelf heb ook een moeilijke jeugd gehad. Ik voelde me direct op mijn gemak bij hem. Op 1 van de avonden was het kampvuur, we dronken wat, we begonnen te kussen.

We gingen terug naar de verblijfplaats en ik ging mee naar zijn kamer. Hij wou seks, ik vertelde hem dat ik geen one-night stands deed, ik zei ook dat hij me de dag nadien waarschijnlijk niet meer zou zien staan. Hij zei van wel. Hij vertelde mij dat ik hem deed herinneren aan een vriendin van hem in Polen die is gestorven in een auto-ongeluk. De dag nadien glimlachte hij nog naar mij, terwijl we geen seks hadden gehad maar gewoon gezellig in elkaars armen hebben geslapen. Tijdens de dag sprak hij niet tegen mij, alleen een glimlach en een blik. ik was in de wolken, maar toch ... Ik vertelde het meisje dat ik zijn gedrag niet zo goed begreep. Ze is achter mijn rug tegen hem gaan zeggen dat hij moest weten wat hij wou. Ik vind dat ze dat niet had mogen doen, hij zei tegen haar dat ik geduld moest hebben maar hij negeerde mij volledig.

Ik was verdrietig en besloot om de volgende avond een 'girls-night' met m'n vriendin te doen. We waren alle twee dronken. Ik kwam Jakub tegen op de gang, we kusten, hij vroeg me of ik weer bij hem bleef slapen. Ik weigerde.

De rest van de week was er geen contact. Ik vond zijn gedrag raar. Hij vertelde haast niets over zichzelf, sprak niet tegen mij.

Op de laatste avond kwamen hij en zijn vriend niet bij ons zitten (net zoals alle andere avonden met andere woorden).Ik ging naar zijn kamer en vroeg waarom ze niet bij ons kwamen zitten, het was tenslotte de laatste avond dat we daar waren. Hij zei dat ze niet bij ons kwamen zitten, omdat zij er al lang zaten en nog 2 weken daar moesten blijven, ze wouden ook naar huis en wouden geen confrontatie omdat wij wel naar huis gingen.Ik vroeg hem waarom hij niet veel tegen mij zei (hij negeerde mij overdag), hij zei dat hij het lastig vond dat hij alles moest herhalen omdat de meeste mensen hem niet van de eerste keer verstonden door zijn accent. Die nacht bleef ik weer op zijn kamer slapen, seks 'kon' niet want ik had mijn menstruatie. Ik vertelde hem dat ik verliefd op hem werd, hij zei dat meisjes veel te rap verliefd worden en dat ik hem binnen de 2 weken vergeten zou zijn (niet dus!!). Die volgende morgen gaf ik de overschot van mijn drankbonnetjes aan hem, ik had toch geen tijd om ze allemaal te gebruiken, ik zei dat hij ze maar moest gebruiken om zijn verjaardag te vieren (hij verjaarde 12 dagen nadien, hij werd 18 jaar, net als ik).

Overdag lachte hij terug naar me en sprak hij heel eventjes. 's Avonds toen we gingen vertrekken, wou ik afscheid van hem nemen. Ik omhelsde hem en ging door. Hij liep niet met me mee naar de trein, hij had juist gedaan met werken, het regende.

Ik miste hem onmiddelijk. Ik heb me nog nooit zo goed bij iemand gevoeld. Het was precies of hij verstond wat ik voelde, zonder dat ik een woord hoefde te zeggen. Thuis kwam 1 van die groep jongens online op msn (een paar dagen voor zijn verjaardag), ik vroeg of hij Jakub een gelukkige verjaardag wou wensen van mij en mijn vriendin, hij zou dat doen.

Ik keek uit naar de dag dat ze terug in België zouden zijn. Uiteindelijk kwam hij online. We praatten, maar het was een bizar gesprek. Hij zei dat hij verliefd was geworden op een meisje in Zwitserland, ik was sprakeloos (letterlijk), hij zei direct daarna dat het een grapje was (net of hij mijn reactie wilde weten). Ik vond het raar. Hij zei dat hij aan die 1e jongen had gevraagd om een bericht door te geven aan mij en dat ik geen antwoord had gegeven. ik zei dat ik geen bericht had ontvangen, dat was ook zo. Ik vroeg of hij dan nu zou vertellen wat dat bericht was. Hij zei dat hij het zich niet meer kon herinneren ... Toen zei hij iets waar ik niets zinnigs uit kon opmaken, ik zei 'What the fuck?', hij zei oke en ging offline

Ik dacht dat ik iets verkeerd had gezegd, hij blokkeerde me en de dag nadien ontblokkte hij mij. Ik sprak hem aan en hij negeerde me, op den duur kreeg ik reactie (dat hij niet op de pc was), ik vroeg wie dan wel en ik kreeg de reactie dat dat niet mijn zaak was. Van een vriend vernam ik dat hij dat wel was en nadien tv gaan kijken was.

We spraken daarna nog een keer en hij zei dat hij enkel seks met me wou toen in Zwitserland, geen vriendschap, geen relatie. Hij zei misschien wel in de toekomst als ik meer ervaring zou hebben op seksueel vlak, we hebben niet gevreëen dus hoe kan hij dan weten waarover hij spreekt??? Direct daarna ging hij offline.

Ik stond perplex. Ik heb alleen zijn e-mailadres en zijn gewoon adres, geen telefoonnummer, geen gsm-nummer.

Mijn hart is gebroken. Sindsdien is hij nooit meer online geweest. Ik weet niet of dat komt omdat hij mij geblokt heeft of omdat hij gewoon nooit online is.

Ik geraak niet over hem, ik weet niet zeker of hij niets voor me voelt... Misschien doe ik hem te veel herinneren aan die vriendin uit Polen, is het gewoon te pijnlijk voor hem ... Misschien wou hij gewoon een one-nightstand ... Indien het laatste waar is, waarom ontblokt hij me dan?

Graag raad om mijn gevoelens te verwerken... Ik mis hem zo, zie hem graag