hebben therapie gehad, het was goed om er even over te praten, geholpen heeft het nog niet. mijn gedachtes staan op dit moment zo dat ik niet weet of het nog wel zin heeft om antwoorden te krijgen. Ik wil graag weten waarom het is gebeurd, maar kan ik daarna ermee verder? Gaat het niet teveel aan me knagen dat ze me dit heeft aangedaan, na al die tijd samen, lief én leed gedeeld, overleiden/ziektes/schooldrama's, vakanties/etentjes/verjaardagen.
Misschien ligt het ook wel volledig aan wat voor reden ze ervoor heeft, het wachten is killing, wat een hell. Ook schiet het vaak zat door mijn gedachtes om mezelf wat aan te doen, de remming is er nog wel gelukkig alleen de gedachtes maken me wel bang.
Ik wil mijn oude vriendinnetje terug. Terug zoals ze was voor me, terug zoals het tussen ons was. Kan het nog? Kan ik nog terug krijgen waar ik nog zo naar verlang? is het me weg genomen met de gebeurtenissen die zij als 'fout' bestempeld? hoe moet ik dit haar vergeven