belde je me weer, ik had je laten weten dat r zakelijke post was. En weer moest ik je tot orde roepen. Je wilde me voelen. Je zegt zo te reageren omdat ik mijn bericht had ondertekend met"je meisje". Zo is het nog steeds voor mij zei ik je, jij hebt n ander maar ik niet. Ik ben nog steeds in dat opzicht je meisje. Het liet hem niet koud zei hij.

Maar toch was hij niet meer bereid onze relatie nog een kans te geven. Het leven is niet alleen maar leuk en iedere reltaie is dat in het begin nog wel.

Ik deel mijn gevoelens met je, want als deze bij jou ook nog in dezelfde stereke vorm aanwezig zijn, ben ik ervan overtuigd dat we er wat mee moeten doen. Voorlopig ben ik aan het verwerken en besef nu pas beetje bij beetje wat r gebeurt is. Onze vrienden hebben weinig te zeggen, behalve dat het erop lijkt dat je niet helemaal weet waar je mee bezig bent.

Besef, berouw komt pas na de zonde en bij jou duurt dit wellicht ff.
Je gaf zelf aan met wat wij hebben meegemaakt dat we niet op korte termijn weer bij elkaar zouden zijn. Zeker niet daar onze vier jongens hun grenzen verkenne. Daarmee zouden wij niet de tijd en gelegenheid hebben voor een relatie.Je huidige relatie geeft je wel die rust!!!

Je zegt op dit moment niet vol voor iemand meer te kunnen gaan, dat je niet meer op maar een paard wed. Ik kan t niet helemaal plaatsen..... , raakt t je toch meer dan je t doet overkomen. Jij hebt ons opgegeven....., je houdt nog van me, van ons zeg je, alleen niet op de manier zoals ik het zou willen. Je praat in raadsels, ckr wanneer ik je vraag hoe je houden van dan voor je vriendin is, wanneer je mij, je ex probeert te paaien om de liefde te bedrijven!

Je hebt me altijd eerlijk gezegd hoe het ervoor stond, vooral toen je met haar begon. Echter tegen haar kon je dit niet en ben je dat nog steeds niet. De voorstellen die je mij doet vertel je haar niet zeg je, ben je er dan niet toch te snel in gestapt.

De tijd gaat voort Liever en ik wacht je volgende reactie af.
Ik heb geen hoop, maar wel vertrouwen.

Magnet nd steel!