sorry heb er een beetje fouten in zitten.
dat zie ik nu zelf ook had het bericht even naar moeten kijken voor dat ik hem blogte
sorry daar voor.
maar als jullie maar begrijpen wat ik er mee bedoelde
te vertellen.

Ha Shushila,
Ik zou nu heel wat dingen kunnen zeggen die dooddoeners zijn. Ik begrijp hoe je je voelt,in ieder geval!!!
Zoals anderen hier ook schrijven, en jijzelf ook in je openingspost: waarom mocht je toen ineens wel op komen draven toen het uit was met zijn vriendin? Daar leen je je niet voor, meis.
Dat deed je niet, maar ik proef je twijfel: waarom nu wél?????
Omdat hij een eersteklas flirt is.

Zoals je al schrijft: hij flirtte ook met vrouwen toen hij samen was met jou. Hij zal het ook doen bij zijn nieuwe vriendin. Zij zal ook niet meer betekenen voor hem. Niet omdat ze zo rot mensch zou zijn of wat dan ook, net zo min als jij een naar persoon bent, maar omdat hij het niet kan. Hij heeft een oppervlakkig gevoelsleven, weet niet hoe je je echt in een ander in moet leven. Hij kan het niet. Dat is zijn defect, niet dat van jou.
Hoe makkelijk ook gezegd!!

Ik heb een ex van 2 jaar geleden.
Die man heeft me helemaal klein gekregen, toen ik bij hem weg ging was ik een schim van wie ik was, en dat is nog niet helemaal terug.
Ik heb hem gehaat.
Maar die man is nog steeds mijn grote liefde.
Terwijl hij me tienduizend keer heeft laten zitten, me heeft geduwd, en kutwijf genoemd.

En weet je wanneer het omslagpunt kwam voor mij, na ongelofelijk veel pijn in mezelf?
Toen ik ophield me te schamen voor ZIJN gedrag en voor MIJN gevoelens voor hem.
HIJ zou zich moeten schamen, maar doet dat niet.
Dat is zijn probleem waar je - helaas- niks aan kan veranderen (dat inzicht doet al zeer genoeg)
Daarnaast kon ik, hoe weet ik niet precies, op een dag ophouden me te schamen voor MIJN gevoelens. Letterlijk jaren heb ik mezelf verweten dat ik van hem hield.
Hoe kon ik van hem (blijven) houden, die me echt geestelijk en lichamelijk een wrak maakte. Mishandelde, naar de eerste hulp bracht?

Dat innerlijke gevecht was erger dan het verdriet en de pijn.
Pas toen ik mezelf toestond van hem te houden, omdat het MIJN liefde is, kon ik het gewoon toegeven. En met het toegeven, van de daken schreeuwen, dat hij mijn grote liefde is en blijft, is er zoveel meer ruimte gekomen in mijn leven.
Want je schrijft als ik zo vrij mag zijn heel verkrampt naar jezelf toe: je verwijt jezelf vind ik zoveel. Heb ik het wel goed gedaan?
JA! Je hebt het goed gedaan!
Je hebt je niet voor zijn spelletjes geleend, je denkt na over hoe je relatie met je huidige vriend verder moet.
Je bent een betrokken persoon, en geloof in je gevoelens. Die zijn een soort signalen.
Luister ernaar, naar dat stemmetje, ook al klinkt het wat twijfelachtig.

“Difficulties come when you don't pay attention to life's whisper. Life always whispers to you first, but if you ignore the whisper, sooner or later you'll get a scream”

― Oprah Winfrey

Er zijn zoveel meer oplossingen dan je nu denkt: je kunt zonder die 2 mannen verder gaan, je kunt voor je huidige relatie gaan. En je kunt je niet laten afschrikken door wat die man nu doet: jij bent er ook nog. Dus als hij je niet wil zien of spreken, stuur hem dan een brief met JOUW kant van het verhaal.
Want, dat is mijn grote fout geweest: ik heb altijd geluisterd naar wat die ander nodig had. Hij kan nu wel geen contact willen, maar jij wilt dat wel, en daar zijn manieren voor. Leg je niet gelijk neer als een ander je "in de hoek" zet.

En ondertussen: hou gewoon van die man. Sta jezelf dat toe.
Er is al genoeg ellende en ik denk echt dat een deel van je pijn wordt veroorzaakt door schaamte. VErtel aan mensen hier wat die man zo bijzonder voor je maakte, waar stond hij voor voor jou? Vertel over je warme gevoelens voor hem, wat je nog graag met hem zou willen doen of tegen hem zou willen zeggen?

Dat mag gewoon.
Wat anderen ook zeggen en wat je ook over jezelf en tegen jezelf zegt: je mag een zwak voor hem hebben. Denk er maar eens wat dieper over na, in plaats van het gelijk weg te duwen.
Hoe zou een relatie eruit zien met hem?
Schrijf het hier maar eens op, hoe zou je het willen?
Wat was je huidige vriend nu?
Want anders dan iemand anders hier schrijft vind ik helemaal niet dat je "wat meer moet waarderen wat je met je huidige vriend hebt: het kan namelijk heel goed zijn dat beide relaties niet goed voelen.
Probeer daarom eens een soort stamboom-achtig verhaal te schrijven. Zie je ex en je huidige vriend als poppetjes op een schaakbord en waar staan ze dan ten opzichte van jou? Staan ze uberhaupt nog op dat bord? En hoe ver bij je vandaan?
Wat zijn ze van je, als je je even losweekt van de situatie nu en in je hoofd jouw toekomst gaat uittekenen.
Ik vind het altijd fijn dat echt te doen: plakken, knippen, soort moodboard maken. En ook te kijken wat ik nodig heb: is wat je ex, en je huidige vriend je geven wat je diep van binnen wilt in een relatie? Probeer de ogen door het gemis heen te openen en naar jezelf te kijken: wie ben je, hoe wil je dat de man in je leven tegen je doet? Wil je bv dat hij heel romantisch is, of eerder nuchter? Houd je van mannen met veel humor, of ben je van de rustige en serieuze types? Ik vind het altijd enorm fijn (natuurlijk ook pijnlijk) om weer helemaal naar mezelf terug te gaan. De situatie kan je zo afleiden van wat je wilt.

Stel je bv eens een gemiddelde zaterdag voor met je ideale vent.
Zie je dan je huidige vriend voor je, popt die als eerste in je hoofd, of is het een wat schimmiger naamloos iemand?
En wat doen jullie samen, hoe begint jullie dag, wat doen jullie samen en wat zonder elkaar?
Schets maar eens zoń zaterdag met JOUW ideale man.
Heerlijk om te doen, zeker met zoveel lotgenoten en gelijkgestemden. En al schrijvend kun je dan zien of die 2 mannen tussen wie je je nu gevangen voelt, dat wel waard zijn , of ze wel in de buurt komen van wat jij echt wilt.

Don't settle for less!

Ik zal het btw ook eens doen zo, die toekomst wat beschrijven