Een paar weken geleden heeft mijn vriendin het uitgemaakt, na een relatie van anderhalf jaar. In het begin had ik nog wat hoop dat het misschien nog wat zou worden maar dit bleek dus echt het definitieve einde te zijn. Ze heeft het zelf wel kunnen verwerken alleen ik nog niet, ik wil haar er niet mee lastig vallen en ik heb wel mensen om mee te praten maar niet iemand waarmee ik open kan praten over dit soort dingen, dus vandaar dat ik hier mijn verhaal schrijf.
De laatste paar dagen word het steeds moeilijker voor mij, ik heb steeds meer last van een diepe pijn, een gevoel dat me zegt dat er iets niet goed zit en het wil ook maar niet weggaan. Gister dacht ik het eventjes kwijt te zijn en het verleden nu wel achter me kon laten, helaas bleek dit niet zo te zijn...
Het lijkt wel alsof ik niet meer echt gelukkig kan zijn, overdag gaat het nog wel maar in het weekend was ik anders bij haar of zij bij mij en nu ben ik alleen.
Ik wil ''graag'' verder met mijn leven en gewoon weer de oude draad oppakken en niet meer elke dag met pijn terugkijken naar alle momenten die ik met haar gehad heb...