Negen jaar geleden had mijn toenmalige vrouw naast de pot gepiest. 21 jaar huwelijk was niets meer vergeleken met 14 dagen chat en één ontmoeting. Ze liet mij achter met twee dochters 16 en 13 jaar. Ze wouden zelf met hunne papy blijven. Zat toen diep en moest mij sterk houden voor de Kids. Nachts stiekem uit verdriet aan ’t googlen en drukte ldvd in…..

Negen jaar geleden had mijn toenmalige vrouw naast de pot gepiest. 21 jaar huwelijk was niets meer vergeleken met 14 dagen chat en één ontmoeting. Ze liet mij achter met twee dochters 16 en 13 jaar. Ze wouden zelf met hunne papy blijven. Zat toen diep en moest mij sterk houden voor de Kids. Nachts stiekem uit verdriet aan ’t googlen en drukte ldvd in…..
Dat was de ommekeer het ging dag op dag beter die steun die ik kreeg en kon geven wij waren mekaars rotsen. Ja de ene dag deed je al eens een stap terug maar de volgende deed je er weer drie naar voor.
Ik leerde een vrouwelijke collega beter kennen die ook gek van mijn kinderen was. Van toen af kwam ik steeds minder op de site en kroop ik stilaan uit mijn eens o zo diepe put.
Nu na een relatie van 7 jaar die eigenlijk zeer goed verliep, maar ieder in zijn eigen huis bleef wonen. Begonnen wij ons elkaar te ontgroeien, om mijn eigen huis te behouden heb ik zwaar moeten lenen en draaide 2 en een halve post om het betaalbaar te houden. Zaterdagen en zelfs zondagen waren werkdagen geworden. In het weekend waren dat maar dagen van tien uren in plaats van die 20 uren door de week.
Zij wist dat ik zoveel moest werken en dat we zeer weinig tijd zouden hebben voor elkaar. Ze wist dat ik mijn kinderen wou laten studeren al moest ik 24 uren werken en geen slaap nemen.
Ik ben nu 9 jaar na de scheiding trots op de oudste, ze heeft uni. Leuven met onderscheiding afgemaakt, ondertussen zelf gehuwd en is aan ’t bouwen. Ook trots op het jongste zij zit op kot voor haar laatste jaar op de hoge school Karel De Grote te Antwerpen en ik heb mijn huis kunnen behouden. Met gevolg dat zij kouder en niet meer tevreden was met onze relatie. Als ze mij in het huishouden al eens af en toe hielp (al was dat één keer in de maand) dan konden wij samen eens een zondagje genieten van mekaars gezelschap want de zondagen dat ik niet moet werken was een poets en strijkdag. In al die jaren heeft ze mij eenmaal geholpen met mijn voortuintje en eenmaal twee keukenhanddoeken opgeplooid omdat ze anders geen stoel had om op te zitten
Nu ze was koud in haar uitspraken. Mijn knieën zijn versleten en ik ben aan ’t uitstellen wat al lang zou moeten gebeurd zijn, twee knieprothesen. Als je nadenkt en telt heb ik 65 jaar dienst aan werkuren en ben maar 50. Ik heb alles over voor de kinderen en dat wist ze.
In het begin van onze relatie zei ze eens, dat ze dat wel niet zag zitten een rolstoel te duwen, ze heeft haar moeder enkele jaren moeten duwen en dat zou ze niet meer doen???? “ik zit er nog niet in en ben niet van plan er ooit in te zitten”.
Ik zou van haar moeten stoppen met competitie sport “pool en snooker”. Ik speel in België en in Nederlands Limburg pool, met snooker ben ik wel gestopt. Niet voor haar maar die houding die je aanneemt met snooker deed enorme pijn aan mijn knieën. De laatste drie maanden ben ik nauwelijks bij haar geweest, ik had immers mijn machinerie voor het herstellen van biljardstokken terug naar mijn huis overgeplaatst. Als ik niet zou bellen deed zij het zeker niet. Jij belt toch ook niet was het antwoord. De laatste drie bezoeken bij haar was echt c*t. Ik kwam nog maar net binnen en ze gaf enkele kledingstukken mee die er nog lagen jij blijft hier toch niet meer slapen. Ik wou komen praten over hoe zij onze toekomst nog zag, maar voor mij was het al duidelijk. Kreeg telkens een koude douche als ik nog maar in de gang stond. Daarom zweeg ik maar, en telkens als ik wou komen praten kreeg ik zo een koude douche om nog achtergebleven spullen en klapte telkens toe. De laatste keer dat ik bij haar was stond ze in de aanslag met het laatste “scheerspullen en de sleutel van mijn huis”. Ze zei dat ik nog zou moeten gaan kiezen tussen haar en mijn jongste dochter (dat was water en vuur die twee).
Heb toen even alles op een rijtje gezet en op het werk haar aangesproken dat ik eens wou praten. Die avond heeft ze bij mij aangebeld, en zei dat ze het wel wist. Jij hebt al enkele maanden een ander hé zeg het maar ik weet het.
Dat waren slagen in gezicht en kruis, waar zou ik nog de tijd gehad hebben!!!!!!!!!!!
Ik zei, “dat doet zeer pijn” maar goed ik zal met de deur in huis vallen als je mij laat kiezen tussen eigen bloed en jou !!!!! kies ik voor mijn kind en daarom wil ik stoppen met onze relatie. Ze heeft gehuild en ik ook, maar hier stopt het!!!!.
Kreeg die morgen erna een sms’je “je hebt mij zeer veel verdriet gedaan en heb niet kunnen slapen!”
Paar dagen later wilde ze nog even met mij praten, ze had nog veel open vragen. Ik ben even bij haar thuis langs gegaan (het werden drie uren). Ze zei dat ze telkens iets terug gaf om mij terug naar haar te krijgen. En dat ze het zo niet bedoelde.
Ik heb haar gezegd dat ik het koud had, ik leeg en vooral oververmoeid was en ben heen gegaan.
Ik hou van u en doe alles voor u en laat mij niet alleen en nog van die woorden maar voor haar is mijn hart bevroren. Pfff het is eruit….. . het doet goed om het van mij af te schrijven.