Hoi allemaal,

Mijn relatie met mijn ex is nu ongeveer 5 maanden voorbij en nog steeds denk ik met regelmaat terug aan de mooie tijd die we hebben gehad. Ik denk dan aan wat voor een lieve, mooie meid zij was voor mij en welke fouten ik allemaal heb begaan dat zij niet langer meer met mij wilde zijn.

Natuurlijk gaat het steeds beter met me.. ik merk ook dat het alleen zijn gaat wennen en dat er een soort van rust en acceptatie komt ten aanzien van het feit dat het gewoon voorbij is. Echter, ik blijf nog steeds ontzettend veel van haar houden, ik heb niet het idee dat mijn gevoel voor haar afneemt maar soms juist eerder weer sterker wordt. Is dit dan het terugverlangen naar haar waardoor ik mezelf wijs maak dat zij het gewoon helemaal voor mij is? Het liefst zou ik er gewoon helemaal klaar mee willen zijn, maar de 5 jaar samen die wij hebben gehad lijk ik maar niet zomaar te kunnen vergeten.

Ik hoor ook van anderen dat zij nu een wereldreis wil gaan maken en dat het gewoon ontzettend goed met haar gaat. Dat het zo goed met haar gaat doet me eigenlijk wel pijn.. ze vertelde me ook een tijdje nadat ze het uit had gemaakt dat dit de beste keuze was die ze ooit in haar leven had gemaakt en dat ze in die vijf jaar nooit meer haarzelf was geweest. Als ik nu zo hoor dat haar leven dan nu zo leuk is maakt me dat heel verdrietig omdat ik dan ook echt geloof dat ik haar ongelukkig heb gemaakt. Ik maak mezelf verwijten over hoe ik mijn leven had ingedeeld en hoe egoïstisch ik lange tijd heb geleefd. Gelukkig heb ik van al mijn fouten geleerd en ben ik nu niet meer de persoon die ik 5 maanden geleden was. Kan iemand me misschien helpen met hoe ik mijn schuldgevoel opzij kan zetten en hoe ik haar uit mijn hoofd kan zetten?