Ik zou ook graag mijn verhaal willen doen. Dit is de eerste keer dat ik dit doe maar ik moet gewoon mijn verhaal eens kwijt. Ik kan er met niemand echt over praten daarom schrijf ik het hier eens neer

Ik en mijn ex waren een anderhalf jaar samen. We kennen mekaar al twee jaar en voor onze relatie waren we de beste vrienden. We maakte de grootste lol, kenden mekaar door en door en steunden mekaar in alles. Na een half jaar werden we een koppel en alles leek perfect maar na een paar maand kwamen de eerste ruzies door mensen die stookten. Sindsdien is het een knipperlicht relatie, dat duurde een jaar. In dat jaar was het misschien drie keer gedaan en telkens kwamen we terug samen. We zagen mekaar dolgraag, waren elkaars eerste lief en hebben alles met elkaar als eerste ervaren. Half november dit jaar was het weer gedaan , we hadden een ruzie en het was voor haar de druppel. Ze zei dat het niet meer werkte en dat we mekaar moesten laten. Ik wou dat niet en probeerde contact te zoeken maar ze negeerde mij op elk vlak, ze zei tegen mn zus dat ik een afgelsloten hoofdstuk ben en dat ik haar kwijt ben. Na tien dagen geen contact nam ze terug contact op en zei dat ze mij miste, ze wou vrienden zijn met mij en de liefde vergeten. Ik zei dat ik dat niet kon want ik zag haar te graag. Ze wou enkel vrienden zijn met mij dus ik hoorde ze weer niet. Drie weken na dat het gedaan was kreeg ik te horen dat een jongen bij haar thuis zat tot 2u snachts. Dat deed me echt pijn en ik stuurde haar dat ik het wist van hem en haar en ik wenste ze het beste. Ze antwoordde maar ik kreeg een sms vol verwijten. Ze haatte mij, wou me nooit meer horen, wou me nooit meer zien, ik was een klootzak en al die dingen dus ik liet haar gerust. Een week later, precies een maand nadat ze er een punt achter zette nam ze terug contact op want ze mistte mij, kon mij niet vergeten en ze zag mij nog graag. Ik mistte haar ook dus ik antwoordde, we hebben dat weekend afgesproken en we hebben toen goed gepraat. We hebben toen besloten om vrienden te blijven, alles stil te houden en na een paar weken of maanden zien wat er nog van kon komen. We hadden dan terug drie weken contact en ik was gelukkig. Ze was wel wat wisselvallig want de ene dag zag ze mij dolgraag, en de andere dag wou ze gewoon vrienden zijn. Maar ik wou haar tijd geven dus ik nam dat er maar bij en we hadden terug dagelijks contact. Dat duurde tot begin januari. Ik was uitgegaan met een vriend en ik werd gekust door een meisje, ik trok me wel weg maar ik voelde me er toch niet goed bij want ik zag mijn ex nog heel graag. Volgende dag vroeg ze hoe het was en of er iets was gebeurd en ik zei dat het niks speciaals was. Ze wou perse weten wat, dus ik zei dat een meisje me kuste en dat ik me weg trok. Ik dacht, we zijn al twee maand uit mekaar, we zijn niet echt een koppel dus ik kan daar wel eerlijk over zijn. Blijkbaar niet, ze werd heel kwaad, schelde me uit en wou me nooit meer zien. Ik begreep haar ergens wel maar langs de andere kant zijn we wel uit mekaar? Diezelfde avond wou ze me toch nog 1x zien en we hebben toen gepraat, ze ging me een tijd laten om dat te vergeten en ze zei dat we wel gingen zien over paar maand wat de toekomst brengt. Ik was dus teleurgesteld want na drie weken moest ik haar terug gaan missen voor een kus die ik niet wou. Drie dagen later kreeg ik te horen dat ze ook een andere jongen heeft gekust. Ik reageerde overgevoelig en stuurde haar wat dat te betekenen had. Ze reageerde vrij bot en zei dat ik een klootzak ben omdat ik anderen geloof en haar niet. Ik geloofde haar wel ik reageerde gewoon te emotioneel. Ik had niet zo mogen reageren ik weet het. Ze was kwaad omdat dat over haar wordt verteld en omdat ik dat geloofde dus ze was kwaad op weg naar mij thuis ze moest me zien. We waren aan het praten en ze zei dat het helemaal niet waar was dus ik geloofde haar. Opeens kwam haar ma uit het niks op mij afgestormd en zei dat ik uit haar leven moest, dat ik helemaal niet goed ben voor haar en dat ik haar gerust moest laten. Mn ex stuurde haar ma weg en we begonnen verder te praten. Kwartier later kwam haar moeder terug en begon ze weer uit te halen naar mij. Dat heeft me echt gekwetst want mn ex was alles voor mij, ik zag haar dolgraag en had alles over voor haar. Dus het kwetst wel als je dan te horen krijgt van haar moeder dat ik slecht ben voor haar. Mn ex veranderde opeens, wenste me het beste en ging mee met haar moeder. Dat is week en half geleden. Ik heb ze toen een week gelaten tot dinsdag, toen heb ik haar gestuurd en ze zei me dat ze blij was dat ik haar niet meer stuurde, dat ze dolgelukkig is dat ik ‘eindelijk’ uit haar leven ben en dat ze gaat veranderen van nummer. Ik heb daarna nog gestuurd maar ze antwoord niet meer. Ik weet niet waarom ze opeens zo veranderde. Misschien heeft ze wel gelijk en is het allemaal mijn fout, was ik helemaal niet goed voor haar en ben ik de oorzaak van alle ruzie. Ergens wil ik dat ze gelukkig is, ook al is dat met iemand anders. Langs de andere kant hoop ik dat ze nog contact zal opnemen met mij maar die kans is heel klein. Ik zal haar moeten loslaten denk ik want deze keer lijkt het voorgoed, ik mis haar zo hard en zie haar nog steeds ontzettend graag, ik weet echt niet wat te doen. Ik zit met zo een groot schuldgevoel ! Ik pieker over alle mindere dingen die ik heb gedaan tegenover haar, het maakt me gek !