Morgen is het alweer een week dat we uit elkaar zijn....

Alles blijft moeilijk. In mijn vorige blog heb ik laten weten dat ik afstand heb proberen te houden. Het lukte me tot dat ze me ging smsen.

Ik probeerde kortaf te doen en sterk te blijven. Moeilijk echt moeilijk.
Ze wou haar rust. Ik laat haar rusten krijg ik al weer na een dag iets te horen van haar......

Ik deed mijn best om kortaf te doen. Niet op whatsapp kijken meer.
Eenmaal er contact was, ging het ook weer slecht met mij....

Allemaal vragen. Ze wou toch rust? als ik met haar praat is het niet goed. Als ik niet praat is het ook niet goed. Dan wilt ze weten hoe het is. Wilt ze weten hoe mijn situatie is.

"Je hebt het zelf uitgemaakt!" dat is het enige wat ik kan denken. Denk ze nou echt dat ik haar ga vertellen dat het slecht gaat? Ze heeft er zelf afstand van genomen. Ik hoef me ook niet meer te verantwoorden. Dat wou zij ook niet meer.

Toch dus nog even gepraat. Ik maakte duidelijk dat ik ook rust wou en dat het moeilijk blijft voor mij. Ik wil niet dat we elkaar nu gaan irriteren. Ik heb ook mijn behoefte. Ik moet haar niet steeds alles gunnen. Dat ze zomaar weer met me kan praten? terwijl ik haar met rust moet laten? Ik kan dit ook niet. Ik wil het positief afsluiten. Ik moet nu mijn eigen leven recht zetten. En niet steeds dat heen en weer gedoe. Ik snap dat ze het wil weten, ik wil dat ook weten van haar hoe het leven nu is.

Alleen zij heeft het nu uitgemaakt, zij wou verder, zij wou rust. Gun ik haar dat met alle moeite krijg ik toch nog iets te horen?

Vrouwen zijn ingewikkeld......

Heb het haar duidelijk gemaakt, wat ik dacht.
Ze zou me met rust laten. Ik kreeg alleen maar sorry te horen. Meer niet. Daar wordt ik ook niet goed van. Ik moet alles uit mij gooien. Ik krijg niks van haar te horen hoe haar leven nu is. Wat ze mee maakt of wat ze voelt. Het is alleen hoe het met mij is. Ga zelf na hoe ik me voel. Ik smeekte de eerste 2 dagen alleen na een tweede kans. Tuurlijk gaat het niet goed.

Achja geirriteerd op het moment.

Ik voelde me echt goed weer daarna, helemaal niet aangedacht. Niet op whatsapp gekeken, Gewoon lekker mijn ding doen.. . .. .

Komt mijn broer eraan, Zit ze op kickboxen of ...?
Ik: Hoezo?
Broer: Ja las op facebook Thaiboxen
Ik: ja vandaag is training.
Broer: kijk maar,

kijk ik naar haar update.....

Tuurlijk reacties..... Haar vind ik leuk op reactie....

Doet me toch nog wat he,.....

Ach ik heb het weer overleefd. niet op whatsapp gekeken. Geen facebook dus

Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Mis haar maar wil dat niet denken.

Mij is ooit verteld: Ookal vind je het niet leuk... Doe alsof en opgegeven moment kan je ermee leven.

Tot zo ver gelukt en het wordt ook steeds makkelijker:)