Nog nooit heb ik in deze situatie gezien.

Ik merk dan ook dat ik het niet weet en me verward voel.
Hij en ik (zie mijn vorige blog) hebben nog steeds geen relatie. We zijn vrienden, zo noemt hij dat...

Vrienden....hahaha

Ondertussen verwacht hij wel intiem contact, althans hij zoekt lichamelijk contact. Hij wil gemasseerd worden, hij wil volgens mij gewoon seks.

Hoe rijm ik dat met z'n benaming van het contact wat wij nu hebben?

Vaak genoeg heb ik daar iets over gezegd, of over gevraagd....echt antwoorden krijg ik niet. Soms krijg ik te horen dat ik geduld moet hebben, soms zegt ie dat hij het gewoon niet kan, een relatie beginnen...

Ik heb hem tijd gegeven, omdat ik dacht dat dit een toverwoord zou zijn....maar hoelang geef ik hem nog tijd?

Daarnaast is hij niet meer zo perfect, als in het begin. och ja, ik voel wel wat voor hem, maar zie ook zijn foute kanten.
Ik weet sowieso niet of hij en ik bij elkaar zouden passen en of een relatie stand zou houden.

Ga ik het contact verbreken? ja, dan raak ik ook een goede vriend kwijt, want ik had een fijn contact met hem, we hebben het gezellig, hij is erg behulpzaam en heeft een lieve kant. Doe ik dit niet, maar wat dan wel...laat ik het op z'n beloop? Nee, niet lang meer, want dit maakt me ongelukkig. Ik heb behoefte aan duidelijkheid en hij geeft mij dit niet.

De knoop dan doorhakken? Oh wat haat ik dat, ik ben er zo slecht in....maar het zou misschien geen gek idee zijn als ik dat zou doen. Ah, we zijn overigens wel collega's, dat kan even lastig zijn, maar we hebben elkaar niet vaak nodig in ons werk, dus dat valt mee.

Moeilijk is dit en ik baal als een stekker. Op dit moment voel ik me depri en heb het gevoel dat geluk mij niet is gegund, ja stom om zo te denken...ik weet het, maar zo voelt het nu wel. Ik heb een beetje ook medelijden met mezelf. Snik!