Moeilijk

afbeelding van Just a guy

Vandaag heb ik het weer erg zwaar, ik weet ook niet goed hoe nu verder... ik wil haar heel graag zien vanavond, maar dat wordt een jank partij... en mag ik haar daar wel weer mee opzadelen... en is dat wel goed voor mij...
Ik weet het op dit moment allemaal echt even niet meer... kan niet helder denken, heb vannacht ook weer niet al te best geslapen... het is zo moeilijk om haar niet meer om raad te kunnen vragen... als ik vroeger moeite had om ergens een beslissing in te nemen, dan overlegde ik met haar... maja dat gaat nu niet natuurlijk...
Ik voel me zo eenzaam... zo ontzettend alleen...

afbeelding van frummel

Lieve guy..

Ik weet precies hoe je je voelt.

het liefst lig ik nog heel de dag bij mijn ex geliefde in de armen te huilen. Hij/zij is toch de enige die jou echt zou kunnen troosten? Gek genoeg is dat niet zo. Helemaal niet zelfs. Als je contact blijft houden, terwijl je weet dat het nooit meer goed komt, kan je nooit aan het helingsproces beginnen, je zal elke keer terug blijven vallen. Verbreek al het contact en laat een dikke korst groeien op je wonden. Als deze dicht zijn kan je toch altijd nog contact opnemen? Het contact heeft geen haast, ook al denk je nu van wel.

Ik dacht ook dat contact behouden het fijnst was, maar ik heb voor mezelf gekozen en al het contact verbroken, alle foto's van mijn telefoon gewist, zijn berichten gewist en zelfs zijn nummer. Nu heb ik rust! En jij zal dat ook krijgen. Geloof me..

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden..

Heel veel sterkte!

afbeelding van Just a guy

Hoi Frummel

Bedankt voor je lieve en harde, maar goed bedoelde reactie...
Mijn probleem is dat ik niet echt zeker weet dat het nooit meer goed zal komen, in tegenstelling tot velen hier is het contact tussen ons verder goed, is er ook nog heel veel liefde wederzijds en willen we er voor elkaar zijn.
Ik weet dat ik eigenlijk geen hoop meer mag hebbem, dat zegt ze zelf, tegelijkertijd kan ik het ook niet aan om alle contact te verbreken, dat kan en wil ik niet (zij zelf overigens ook niet), zo ben ik ook niet, wel probeer ik het contact beperkt te houden, elkaar zoveel mogelijk ruimte te gunnen, of ik het volhou... of dat ik over een paar weken toch alle contact heb verbroken omdat ik het niet meer aan kan, de tijd zal het leren...

Bedankt voor je reactie en neem het me niet kwalijk dat ik je advies (nog) niet kan opvolgen.

afbeelding van Pba1211

Hoe herkenbaar

Hallo J a Guy,

Laat ik een antwoord geven die indruist tegen alles wat onze lieve vrienden/innen aanraden.
Mijn situatie is "nagenoeg"gelijk, hoewel dat natuurlijk betrekkelijk is... want wat is gelijk nietwaar....

Maar ik herken je gevoel onmiddelijk.. kort geleden is mijn relatie verbroken (plm. 6 weken nu) en vaak neem ik me voor om het contact weg te zetten.. Maar foto's wegdoen tel. nr verwijderen... het lukt me niet en haar duidelijk ook niet.

Wannneer ik weer een moment van beziinning heb en 4 dagen geen contact zoek komt zij zelf in de lucht.... "leef je nog", "hoe gaat het met je", "iets drinken straks aan het meer" ....

Enerzijds besef je dat het gevaarlijk is om te hopen, want inderdaad je heelt maar slecht en de terugvallen zijn vaak en groot. Maar liever nog een terugval met een lekker potje janken dan geen contact....

En toch.... het besef groeit dat het op die manier niet gaat werken, het verwerkingsproces moet de kans krijgen om te helen. Alleen daar moet je ook zelf aan toe zijn.

ik ben er niet aan toe weet ik, al merk ik dat ik er harder in wordt, in het begin wijtte ik aan mezelf dat er een dag geen contact was, nu ben ik zover dat als zij niet reageert op een vraag het niet aan mij ligt maar aan ......
Het contact met mijn ex gaat nog verder en rustiger worden dat denk ik wel, dan zal blijken of zij terug wil of niet. Mijn moeite zal iig onvermoeibaar doorgaan om haar terug te winnen.
Lukt het niet dan heb ik er iig alles aan gedaan en rest mij geen bllam dat het niet is gelukt.

Sterkte

afbeelding van Just a guy

Hoi pba

Bedankt voor je reactie.

Hoe moeilijk ook... we willen allebei contact blijven houden, zelfs al ben ik dr vriend niet meer, ik wil er voor haar zijn als ze me nodig heeft en omgekeerd wil zij dat ook voor mij...

Ik herken heel erg wat je zegt... je moet er aan toe zijn... ik ben er ook zeer duidelijk nog niet aan toe, ik struikel val en krabbel weer overeind en hou me daarbij zo af en toe vast aan de persoon waar ik negen jaar lang steun bij heb gezocht en gevonden... misschien niet verstandig, maar ik kan het nog niet anders...

Bedankt en jij ook sterkte.