Ik heb nu voor de tweede keer in mijn leven flink ldvd. Het grote verschil NU is dat ik niet verdrink in de pijn het volledig onderga en soms even erin verzuip.
Ik heb zelf de relatie beeindigd.

Ik begon hem enorm te missen, de gezelligheid, het wijntje tijdens het koken, het tegen elkaar op de bank zitten.
Ik was gister afgewezen voor een baan en mistte een maatje met wie ik dat kon delen.
Ik voelde me leeg, ik voelde me alleen en ik begon te twijfelen of ik wel de juiste beslissing had genomen.

Heb ik niet te hard en te stevig mijn grens aangegeven.Had ik hem de tijd moeten geven om van mij te houden, mag iemand twijfelen. En zo geraakte ik in de focus op hem in plaats van wat is goed voor mij.
Ik ging hem enorm missen,
Ik hield het niet meer en heb een Whats app verzonden waar ik schreef zonder jou is het niet leuk ik mis je.
Hij antwoorde niet waarop ik weer terug kon naar mezelf.

Als hij van me had gehouden had had hij al voor mijn deur gestaan, en ik krijg de bevestiging dat ik de juiste stap heb gezet.

Om mezelf te beschermen voor mogelijk zwakke momenten heb ik zijn telefoonnr verwijderd,
En heb mezelf de ruimte geven om de pijn te voelen, en het doet zeer, mijn hart is weer gebroken.
En het hele scala van gevoelens wat bij LDVD hoort komt bij mij langs.
Ik ken ze, en ze mogen er zijn, boosheid, verdriet ongeloof, missen, twijfel ze mogen er allemaal zijn.

Voorlopig geen man in mijn leven, en daar kan ik NU achter staan. Als het anders voelt zal ik hem vanzelf wel tegenkomen.

Mariah