Dit is mijn eerste blog hier op deze site die ik via google heb gevonden. Ik vind het fijn om mijn verhaal van me af te kunnen schrijven en hopelijk heeft iemand een advies voor mij of kan iemand mij gewoon een steuntje in de rug geven.

Het is nu ongeveer 2 weken uit met mijn ex vriend. We hebben bijna 3 jaar een relatie gehad, dat voor mijn idee altijd goed gelopen heeft. In die 3 jaar tijd hebben we ontzettend veel mee gemaakt, waardoor we toen alleen nog maar sterker van zijn geworden. Kwa karakter pasten we precies bij elkaar en vulden we elkaar ontzettend goed aan (dacht ik).

De laatste paar maanden heeft mijn ex ontzettend veel mee gemaakt en is hij erg veranderd. In het begin dat ik hem leerde kennen was hij een positief ingesteld mens en zag overal de positieve kant van in. Tot een paar maanden geleden. Hij heeft een dichtsbijzijde familie lid verloren, waar hij een goede band mee had. Sindsdien is het alleen maar bergafwaarts met hem gegaan en is hij zichzelf niet meer. In die tussen tijd zijn er nog veel meer dingen gebeurt waardoor hij nergens meer zin aan heeft en het plezier in zijn leven voorlopig even verloren is (logisch). Zelf gaf hij aan dat hij altijd het gevoel had dat hij de wereld aan kon en dat dat nu verdwenen is. Ik had gehoopt dat ik hem hierin kon steunen en hem hier doorheen kon helpen.

2 weken geleden gaf hij aan dat hij zich leeg van binnen voelde en het allemaal niet meer wist. Ook gaf hij aan dat hij niet meer wist wat hij voor mij voelde. Hij zei dat hij dit al weken had, terwijl ik hier eigelijk nooit wat van gemerkt heb! Ik merkte wel dat het met hem zelf erg slecht ging, maar nooit gedacht dat hij niet meer wist wat hij voor mij voelde. Hij zag bij alles wat hij moest doen tegen aan en had nerges zin in. (werk, school, leuke dingen doen...) Het rare is dat hij die weken elke keer als hij langs kwam, wel straalde toen hij me zag. Hij voelde op het moment niet veel gaf hij aan, hij wist het allemaal niet meer. Hij gaf zelf aan dat ik absoluut niks fout heb gedaan en dat het totaal niet aan mij lag. Sindsdien hebben we besloten om als vrienden verder te gaan omdat ik niet bij iemand kan blijven die het niet weet.

Dit vind ik ontzettend moeilijk omdat ik nog stapel gek op hem ben en altijd het idee heb gehad dat we bij elkaar hoorde (nog steeds). Ik mis hem vreselijk en het doet pijn om verder te gaan zonder hem. Ook heeft mijn moeder de spullen weer terug gebracht naar zijn huis omdat ik dit echt niet aankon. De moeder van mijn ex gaf aan dat hij als persoon erg veranderd is en het ontzettend moeilijk heeft met de verwerking van een dichtsbijzijnde familielid. Hij houdt mij nog steeds erg hoog bij mensen en praat nog steeds erg positief over mij. Hij zoekt erg weinig contact met mij en ook dit vind ik erg moeilijk. Waarschijnlijk weet hij zelf ook niet wat hij ermee aan moet. Ik weet 100% zeker dat er geen ander is, maar ik heb geen idee hoe onze relatie nou zo opeens verbroken kon zijn.

Ik vind het ontzetted moeilijk om verder te gaan omdat ik altijd het idee heb gehad dat alles goed zat. Ik mis hem ontzettend en ik blijf hopen dat het goed komt terwijl ik wel verder moet....

xxxx