Allereerst heel moedig dat je de beslissing hebt genomen om een punt achter het huwelijk te zetten. Dat vergt veel moed, want het lijkt aantrekkelijk om het te proberen maar vaak is het dweilen met de kraan open, trekken aan een dood paard... Er is teveel gebeurd. Als jullie het wel zouden proberen zouden de kinderen hier waarschijnlijk de dupe van worden, dus heel dapper van je om voor jezelf te kiezen!

Het is logisch dat je kwaad bent en gekwetst bent, maar wat hij zegt over een andere vrouw om over jou heen te komen kan best waar zijn. Dit heet een reboundrelatie. Wel eerlijk dat hij er zo voor uit komt, maar hij kwetst jou en ook die andere vrouw.. niet zo tactisch.

Ook heel begrijpelijk dat je het moeilijk vind om hem nog onder ogen te komen, maar probeer te denken aan de leuke dingen die jullie samen hebben gehad.. zowiezo zouden er zonder hem je kinderen nooit zijn geweest. Dat is een mooi iets dat hij toch achter laat. En geloof me, hij heeft het er net zo moeilijk mee als jij! Hij verwerkt het alleen op een andere manier.

Veel sterkte en er komt een tijd dat je weer voor jezelf kunt gaan

Ik weet er alles van, gelukkig had ik een geweldige vriendin die mij (voordat ik met hem bij de advocaat moest zijn) smsjes stuurde met teksten zoals "blijf sterk en stort na het gesprek, als je alleen bent, maar in, nu STERK zijn" Dat heb ik gedaan, ik leek sterk en koel maar van binnen ging er een stuk dood.
Ik was op een gegeven moment ook erg boos op hem, dat maakte mij ook sterker. Boos op alles wat hij zijn gezin heeft aangedaan, ik moet toegeven dat ik op die momenten even niet hoefde te huilen en door die boosheid kon ik ook afspraken maken die ik anders nooit had gedaan ( zoals de hoogte van de alimentatie enzo) Ik ben achteraf erg blij dat ik het zo heb gedaan.
Ik hoop voor jou dat jij ook iemand hebt die jou kan steunen in deze vreselijke moeilijke tijd!
Letje