Mijn verhaal

In december 2010 leerde ik een meisje kennen op mijn werk.
Omdat zij net een relatie verbroken had en duidelijk opzoek was
naar geborgenheid , troost en gezelschap , en ik haar wel leuk vond
heb ik via hyves contact met haar gezocht.
Na een maand heftig contact over en weer naar elkaar toe en elke dag:
(sms-en,Bellen , mailen , chatten , msn-en )werd ik knetterverlieft op haar.
Ik besloot haar een mailtje te sturen en mijn gevoelens voor haar op papier te zetten.
Bingo het was wederzijds!
Er zat alleen wel een leeftijdsverschil tussen ons(zij 21 , ik 37) maar ik ben nog
altijd van mening dat liefde niet aan leeftijd gebonden is.
In ieder geval we hadden er beide geen moeite mee.

Toen we elkaar leerde kennen vertelde ze mij wel gelijk dat ze bindingsangst had.
Maar omdat ik (toen ) geen flauw benul had wat dat was en ik zo met mijn verliefdheid
bezig was heb ik er ook nooit bij stil gestaan , ik dacht ik sleep haar er wel doorheen.

De relatie duurde uiteindelijk 4,5 maanden
Het was een korte en heftige relatie , maar wel de beste die ik ooit gehad heb.
Ik had hiervoor al de nodige relaties gehad maar ik kon deze relatie met geen
1 vergelijken.
Alleen al op de manier hoe ze het had gespeeld.
Een week voordat ze het uitmaakte heeft ze een paar uur in het ziekenhuis gelegen,
omdat er een bultje boven de naad van haar bips operatief verwijderd moest worden.
Toen ze eenmaal thuis kwam en nog dizzy was van de narcose heeft ze kunnen nadenken,
over onze relatie (zegt ze) en besefte dat ze niet met de relatie wou doorgaan.
2 dagen hierna stond mijn hyves bol van haar spam om het maar zo te zeggen.
Ik wil je nooit meer kwijt, Je bent het beste wat me is overkomen , ik hou van jou,
kusje hier en knuffels daar.
Ik wist niet wat me overkwam.
3 dagen later hadden we afgesproken bij mij , ze heeft heerlijk die dag wraps voor me gemaakt,
we hebben gesproken over toekomst , samenwonen, kinderen maar dat was toen voor ons nog geen optie,
want omdat ze nog rechten studeerden wou ik eerst dat ze haar opleiding zou gaan afmaken, daarna
zouden we wel zien , ik kon over deze onderwerpen heel makkelijk met haar praten.
(terwijl als ik NU het internet raadpleeg mensen met bindingsangst deze onderwerpen uit de weg gaan)
Dus dat gedeelte snap ik nog niet helemaal.
Kortom een hele leuke dag gehad en afgesloten met knetterende seks.
3 dagen hierna maakte ze de relatie uit.
We zaten volgens haar niet op 1 lijn maar toen ik vroeg wat ze daarmee bedoelde wist ze zelf niet eens
wat ze bedoelde , ze vond een relatie hebben te belemmerend vanwege haar bindingsangst.
IK was gebroken! alsof iemand met een moker op me kop had geslagen.
Thuis heb ik mijn ogen uit mijn kop gejankt ik snapte er geen zak van , was na 4,5 maand
nog knetterverlieft op haar en zat met wel duizend vragen.
Haar gevoel was niet meer zoals eerst vertelde ze mij , ik heb nog geprobeerd uit te leggen dat verliefdheid
over gaat naar mate de tijd strijkt en dat het dan houden van word ,maar dat dat verschild per persoon.

Omdat ik haar niet kwijt wou heb ik nog een alternatief voorgesteld.
We geven de relatie een doorstart.
We noemen de relatie geen relatie meer, om de druk van de ketel te halen en te kijken of we haar bindingsangst zo
konden omzeilen , en de weekenden bij elkaar slapen haalden we uit het pakket omdat zij meer ruimte nodig had.
Voor de rest draaiden we een normale volwaardige relatie met alles erop en eraan incl. de seks.
2,5 maanden hierna kreeg ik alsnog een nekschot.
Nou wilden ze ineens geen intimiteiten meer en wou ze alleen vriendschappelijk doorgaan.
Ik was boos en verdrietig tegelijk.

Boos omdat ze niet aan haar bindingsangst probleem wilden werken en verdrietig omdat de relatie beëindigt was.
Op dat moment wilden ik geen vriendschap aangaan omdat ik daar nare ervaringen mee heb met ex-en.
ik wilden zelf de vrijheid behouden om mijn vriendenkring samen te stellen.
Bovendien stond mijn gevoel ernstig in de weg,mijn verstand kon wel het onderscheid maken van mijn vriendin
naar een vriendin maar me gevoel en me hormonen niet.
En elke keer wanneer ik haar zou zien en er bovenop willen vliegen lijkt mijzelf ook geen leuke vriendschap.

Het viel mij op dat zij zich vaak verschool achter argumenten: ik heb tijd en rust nodig, ze heeft er zelfs een
tijd lang haar baan voor opgezegd omdat ze dan kon nadenken, maar omdat gat te vullen kwam er een voetbal
vereniging voor in de plaats en vrijwilligers werk, dus weg tijd en weg ruimte om na te denken.
Ik wil mijn vrijheid niet verliezen! hoe vaak ik dat wel niet gehoord heb, terwijl ze vrij was in onze
relatie om te kunnen doen wat ze wou maar ze deed het allen niet.
Maar het lag allemaal niet aan mij zei ze! Duh alsof ik dat zelf nog niet wist!

3 weken nadat onze relatie uit was moest ik per email van een collega vernemen dat zij alweer een nieuwe vriend had?
Ik heb geprobeerd om contact met haar te krijgen want dat snapte ik helemaal niet.
je wilt geen intimiteit en een relatie is te belemmerend maar je gaat wel weer een nieuwe relatie aan?
Ik heb haar toen een hele confronterende mail gestuurd en daarna was de bom gebarsten.
Sindsdien wenste ze geen contact meer met mij.
Achteraf heb ik daarvan heel erg spijt gekregen en vreet het enorm aan mij.
Ik heb haar altijd in mijn leven gewild en nu was ik haar definitief kwijt.
Vrienden probeerde mij op te beuren met: geen hand vol maar een land vol , maar dat land vol kon me op dat moment
gestolen worden. ik heb van alles geprobeerd om het contact te herstellen en wel duizendmaal mijn excuus aangeboden.
Tot op heden nog geen resultaat.
Ik heb lang kunnen nadenken over een vriendschap en nu zou ik niets liever willen dan dat maar ze blijft me bikkelhard
negeren. brieven die ikzelf langsbreng daarop word niet gereageerd , mails blijven onbeantwoord, sms-jes word niet op
gereageerd , als ik bel word er niet opgenomen dan krijg ik de voicemail .
Sinds kort weet ik dat ze ook haar hyves en facebook account heeft verwijderd.
Via via weet ik dat ik nu al de lastige ex ben, die haar lastig valt met lastige vragen, maar ik wil enkel wat antwoorden
om bepaalde hoofdstukken te kunnen afsluiten.

Nou moet ik er wel nog even bij vermelden dat voordat ik mijn ex leerden kennen zij al 7 vriendjes had gehad.
in nog geen 4 jaar tijd, ik was no 8 en al die vriendjes kwamen bij hetzelfde bedrijf vandaan.
zelfs haar nieuwe vriend komt ook bij dat bedrijf vandaan dus er zit wel een patroon in.
relaties waar zij zelf op afstapt en die uitgaan omdat het getrouwde kerels of foute figuren zijn,
daar geeft ze op af omdat volgens haar de seks relaties zijn en de relaties waarvan mannen op haar afstappen
die gaan wat langer mee gemiddeld tussen de 6 a 7 maanden maar die maakt ze moedwillig kapot.

Zijn er mensen die zich herkennen in dit verhaal?
Wat kunnen mensen mij aanraden of aan advies meegeven betreffend het vriendschap verhaal?
We zijn nu bijna 2 maanden uit elkaar en ik weet oke wel dat het gras aan de overkant altijd groener is,
dat als je verlieft word dat je het toch niet tegen gaat, maar zij word net zo snel verlieft als dat ze een
relatie weer beëindigt. 2 vriendjes per jaar verslijten vind ik nog al wat.
Daarom maak ik mij ook zo´n zorgen om haar omdat het erop lijkt dat zij zelf niet ziet wat voor schade zij na laat.
een ander mag de puin ruimen en scherven vegen terwijl zij van relatie naar relatie hobbelen en het probleem
van relatie naar relatie mee neemt.
Verder wil ik weten of je van bindingsangst af kan komen.
Ik heb dikwijls geprobeerd haar te helpen al weet ik dat zij hetzelf moet doen , ik kan hoogstens met haar meegaan,
of haar supporten, en ik weet dat je verantwoordelijkheden uit de weg gaan en met de billen blootgaan ook niet leuk
is, maar als ze er niets mee doet zal het spoor aan vernielingen die ze nalaat alleen maar groter worden.

Een bezorgde Ex - vriend