Dacht dat ik over ex heen was, maar betrap mezelf erop dat ik toch nog ergens vertrouwen heb dat het in de toekomst goed gaat komen. Echt onrealistisch, want we hebben nul contact en komen elkaar ook nooit tegen ( ex woont aan andere kant van het land). Waarom toch die hoop? Denk dat het komt doordat ik nog nooit zo verliefd ben geweest als op hem en ik heb mezelf wijsgemaakt dat hij dat toch ook zo gevoeld moet hebben. Hetgeen echt niet zo is, want hij is inmiddels alweer een hele poos gelukkig met een ander. Stom hè, rationeel weet ik het allemaal, maar het hart wil het nog steeds niet geloven. Probeer hem op alle mogelijke manieren uit mijn hoofd te krijgen, flirten met anderen, zoenen met anderen, maar het raakt me allemaal niet. Tijd dat mijn hart weer van mij wordt en ex eruit wordt gewist!