Ondertussen weer een hele hoop veranderigen in mijn leven. Nog maar net nadat mijn ex me verteld had dat hij alle contact wilde verbreken, belde hij me 's avonds al opnieuw op. Hij had enorm veel spijt dat hij gezegd had dat hij alle contact wilde verbreken want reeds nu al miste hij me. Hij vertelde me dat zijn verstand hem ertoe gedwongen had maar dat zijn gevoel het niet aankon. Op één of andere manier is er iets dat hem steeds terug naar mij doet verlangen (en niet alleen voor de sex) dat hij niet kan beschrijven en dat sterker is dan hemzelf. Wat ik heel goed kan begrijpen want ik heb en voel net hetzelfde. Mijn verstand zegt me steeds weer: Laat hem los maar ik kan het niet, er is iets onbeschrijfelijks tussen ons. Hebben dan dagen gepraat met elkaar en steeds opnieuw heeft hij me gezegd dat hij me nog steeds heel graag ziet en keer op keer stelde hij me de vraag of ik hem terug zou nemen. Heb op die vraag niet concreet een antwoord gegegen want ik durf niet. Mijn gevoel maakt vreugde sprongetjes bij het horen van die vraag maar mijn verstand krimpt ineen. Ik heb zo een bang, bang om opnieuw gekwetst te worden! Steeds maar meer smsen om te zeggen dat hij me mist, dat hij wou dat ik bij hem was, om me slaapwel te wensen en me te vertellen dat ik nooit mag vergeten dat hij me graag ziet ........ Het maakt me kapot maar ik kan niet anders dan afwachten en kijken wat hier van gaat komen. Hoop alleen dat ik het red want ik ben momenteel niet meer in staat om rationeel te denken en heb het gevoel dat ik alles doe op automatische piloot daar ik hem geen seconde uit mijn gedachten krijg. Weer dat gevecht tussen gevoel en verstand, wetende dat mijn gevoel dit weer gaat winnen!! Is er dan niets of niemand die me kan zeggen hoe dit gaat eindigen?!
@Varaan
Varaan, even de gemene vraagjes hoor. In je eerdere blogs was er sprake van dat er ook een andere dame in het spel was. Is dat nog zo? Dan moet je nu heel duidelijk tegen jezelf worden, en tegen hem. Jij wilt dit zo niet. En als hij daarmee doorgaat, dan ben jij weg. En daar moet je je dan ook maar effe aan houden, hoe moeilijk dat ook is.
Vaak hebben mannen moeite om dit soort dingen te snappen, he. Dat er soms echte keuzes gemaakt moeten worden. En als ze die keuze niet hoeven te maken, en jij blijft hem toch opzoeken, dan zal hij die keuze ook niet maken. Want het is immers niet nodig. Jij bent er immers toch voor hem. Dus soms moet je mannen (en waarschijnlijk geldt dit ook voor vrouwen, maar dat weet ik niet, he) met hun neus op de feiten duwen: "Dat wat jij nu doet, kan niet. Want ik wil het niet. En ga jij zo door, dan ga ik nu weg." En daarin jezelf boven hem stellen. Dus consequent blijven. Voor jezelf.
En hoe hard het ook klinkt, ga bij jezelf te rade, hoor. Als jij dit niet wilt, als hij niet doet wat jij wilt, als jullie het hier niet over eens worden, gaat het hoe dan ook fout. Dan kan je hooguit wat rekken. En toch weer op zijn sms-je reageren. Maar het gaat niet werken, dan. Want jij wilt dit niet. En hij maakt geen keuze. En dat is een onmogelijke situatie. En dat weet je nu eigenlijk ook al.
Zorg goed voor jezelf!!!!!! Blijf goed voor jezelf zorgen!
Hoi Varaan
Ik ben het volledig met Waterman eens, hij (je ex dus, niet waterman uiteraard) zal eerst moeten laten zien dat hij het serieus meent, dat betekend dus dat hij eerst bij haar weg moet, eerst een tijdje op zichzelf moet gaan wonen, eerst moeten bewijzen dat hij helemaal voor jou wil gaan (en dus eerst "normaal" contact, een keer uit eten, een dagje naar een museum of zoo oid en niet meteen het bed in duiken)
Zelfs als hij dat alles doet, heb ik na onze gesprekken en wat ik in je blogs lees, mn twijfels of het verstandig is om verder te gaan met hem, maar hoe dan ook, zou ik zorgen dat hij eerst aan bovenstaande voorwaarden voldoet, zoniet... tja dan ben ik bang dat hij je weer heel erg veel pijn en verdriet gaat doen.
Sterkte Varaan
Hey Just a guy
Dat is hetgeen ik het liefste zou willen, dat hij volledig breekt met haar en op zijn eigen benen gaat staan. Ik wil het wel terug een kans geven maar heel rustig aan en dat kan uiteraard niet door hem onmiddellijk terug binnen te nemen. Maar dat is juist het probleem!! Hij kan niet alleen zijn, echt niet. En hij zei ook dat wanneer hij terug bij zijn ouders zou gaan wonen, we beide weten dat hij binnen de korste keren terug bij mij zou wonen. En dat is hetgeen ik niet zie zitten, wil het rustiger aan doen. Dus hebben we een serieus probleem hé. Zolang ik ik niet volmondig ja antwoord op zijn vraag of ik hem terug binnen zou pakken, gaat hij volgens mij niet bij haar weg. Toch weet ik zeker dat er een dag komt dat hij opnieuw voor mijn deur staat maar wat dan? Ben zo bang om opnieuw gekwetst te worden. Dus voorlopig zitten we in een straatje zonder einde.
Hoi Varaan
Hoezo hij kan niet alleen zijn? Iedereen kan alleen zijn, jij, ik, iedereen hier is alleen en heeft het daar verdomde moeilijk mee, vergeet niet dat hij weg is gegaan, hij met een ander verder wou, hij totaal geen rekening heeft gehouden met hoe jij je voelt... het zal hem vast wel zwaar vallen om alleen te zijn, maar als hij serieus is en hij jullie relatie serieus nog een kans wil geven... dan zet hij zn tanden op elkaar en probeert hij het...
Als hij opnieuw voor je deur staat... waarschijnlijk dwingen je emoties je om hem weer in je armen te sluiten... en van wat ik via jou over jullie weet... gaat hij je dan gegarandeerd weer pijn doen...
Dus het zou eigenlijk geen straatje zonder einde moeten zijn... maar juist een doodlopend straatje... of hij luisterd eindelijk eens een keer naar wat jij nodig hebt ipv alleen maar aan zichzelf te denken of het houdt op.
Maar goed... dit alles is gericht aan de rationele Varaan... ik weet hoe moeilijk het emotioneel is, toch heb ik het idee dat je al een stuk verder bent dan ik.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid Varaan...
Varaan: wie heeft welke rol?
Heee Varaan, er zitten hier enige gedachtensprongetjes die ik niet helemaal kan volgen, hoor. Jij wilt dat hij breekt met die ander, maar je bent daar niet helemaal consequent in. Je vergoeilijkt zijn gedrag, door te zeggen dat hij nou eenmaal niet alleen kan zijn. Oeioeioei.... Moeilijk stukje..... En dat zolang jij niet volmondig ja zegt, hij bij haar blijft...... Oeioeioei.... weer moeilijk stukje.
Dat vind ik lastig te volgen gedachtensprongetjes. Volgens mij neem jij hiermee hem de verantwoordelijkheid uit handen... Als jij niet volmondig ja zegt, heeft hij dus een argument om niet bij haar weg te gaan? Is dat wat je daarmee zegt?
Dat is verantwoordelijkheden niet scherp hebben, hoor. Hij moet eerst een keuze over haar maken. En kiest hij “fout”, dan ben jij weg. En kiest hij goed, dan nog maar eens kijken of je wel wat van hem wilt. Dat is de volgorde waarin dit spelletje gespeeld moet worden. Niet eerst wachten tot jij “ja” zegt, en dan kijken hoe het zich ontwikkelt. Jij kunt immers geen “ja” zeggen, want hij is bij een ander.
Of hij weggaat bij die ander, daar ga jij niet over, he. Hoe graag je het ook zou willen, dat is niet jouw verantwoordelijkheid. Dus.... dat stukje ligt bij hem. Die keuze moet hij maken. En jij kunt alleen maar duidelijk zijn: ben jij bij de ander, dan ben je niet bij mij. Dan moet je het zelf uitzoeken.
Speel je het spelletje niet helder, dan heb je alleen jezelf ermee, hoor. Dan ga jij over je grenzen heen (je doet mee aan dingen die jij niet wilt, immers) en je voelt je er ook nog schuldig over (als ik geen ja zeg, heeft hij alle reden om zich zo te gedragen). Dat moet je allemaal niet willen. Je moet het spelletje dus helder gaan spelen. Alleen dan kan je overeind blijven, en op het eind zeggen dat je in ieder geval integer gebleven bent.
Varaan, alleen maar mijn gedachten bij jouw verhaaltjes, hoor. Maar probeer te begrijpen wat ik je probeer te zeggen. Verantwoordelijkheden daar laten waar ze horen te liggen. Hij moet keuzen maken, jij moet consequent zijn. Succes en sterkte!!!!!
geheimpje
Hey Varaan,
Je zegt het zelf eigenlijk al; manipulatie of.......
Ik zal je een klein geheimpje vertellen, mannen (en misschien vrouwen ook wel hoor, dat weet ik niet) die zeggen
"ik kan niet alleen zijn" bedoelen eigenlijk:
Als het MOET kan ik prima alleen zijn maar als het niet hoeft dan liever niet en als ik nu zeg dat ik dat niet kan dan hou ik lekker alle opties open,
ohwwww..... wat ben ik zielig.... ik kan niet alleen zijn...... help me !!!
Waterman geeft in mijn ogen je de enige juiste manier van handelen.
Heel veel sterkte !