vanavond zit ze weer in m'n gedachten, zit met zoveel vragen en verdriet...
heb ik de signalen dan niet gezien? heb je dan al zoveel twijfels gehad en die geheim gehouden, of was het gewoon het feit dat je een paar twijfelmomenten had die je hebben doen besluiten deze beslissing te nemen? waren het dan allemaal leugens, dat je van me hield? die passie die het laatste jaar terug in stijgende lijn ging, al die keren dat we zo lekker kusten en knuffelden en het zo gezellig hadden samen, dat voelde zo echt, was dat dan niet zo? waarom heb ik het niet zien aankomen? heb ik het verkeerd aangepakt?
die superleuke citytrip neer B enkele weken voor je 't uitmaakte, had je toen al twijfels? toen we onze vakantieplannen maakten voor eind deze maand, had je toen ook al twijfels? indien ja, wat heb je dat goed kunnen verbergen...
toen m'n huwelijk op de klippen liep had ik al maanden op voorhand signalen opgepikt en genegeerd uit ongeloof, en achteraf bleken ze allemaal waar te zijn, dat gaf me achteraf zo'n vertrouwen in mezelf, deze keer heb ik het echt niet zien aankomen, hoe kan ik dan ooit nog in mezelf of iemand anders vertrouwen?
of ben je gewoon zo labiel? was het een plotse ingeving, iets wat je plots overweldigde en je dat besluit deed nemen?
je zal je waarschijnlijk wel goed voelen met je beslissing, anders zou je wel iets laten weten...
al die gedachten, vragen, onbegrip, onzekerheid, ik kan ze niet afschudden...
pfff
@blueyes
ik snap wat je doorheen gaat,ik zit ook zo maar dan al iets langer dan jou.
het doet je veel verdriet,maar bescherm jezelf nu door geen contact te zoeken.
daarom is deze site ook jou steun en toeverlaat.
hou je goed gr chris ,jou mede lotgenoot
@blueyes
op vele vragen zullen we geen of nooit antwoord krijgen,hoe graag we ook willen.
probeer tot jezelf te komen ik wens het allerbeste voor jou
@BlueEyes
Ik herken heel veel in wat jij nu doormaakt.Die pijnlijke gedachtemolen....
Probeer om niet "mee te gaan " in die gedachten, héél moeilijk , weet ik,maar ga er bewust tegen in. Het hermalen van herinneringen, de vragen,......het heeft geen zin. Beschouw de liefde die juliie deelden,de momenten samen, wél als oprecht op DAT moment. Op de vragen zal je nooit een (eerlijk) antwoord hebben. Het heeft zich zo ontvouwen PUNT.
Probeer vooruit te kijken,of in het nu, niet teveel achterom kijken. Het is voorbij en onveranderbaar.De toekomst en het heden heb je wél nog zelf in de hand!
Inderdaad makkelijker gezegd , dan gedaan... in de praktijk, heb ik hier ook nog wat aan "bij te schaven" , stap voor stap.
Veel liefs,
brooke
@BlueEyes
Ik snap het! Ik snap het helemaal! Je maakt plannen met elkaar en doet van alles gezellig samen, maar ondertussen...
Toch zullen die vragen nooit echt beantwoord worden. Hoe pijnlijk ook, want er zullen altijd dingen zijn die juist nog meer vragen op zullen roepen of juist alleen maar meer pijn gaan doen, dan het nu al doet.
Veel sterkte met hierdoor heen komen! (en dat gaat jou lukken;))
dank je, allen, voor jullie
dank je, allen, voor jullie steun
het doet me zoveel pijn, ik probeer afscheid te nemen en los te laten, maar ik heb zoveel gehouden van haar besef ik, met heel m'n hart en dat is iets wat elke dag is blijven groeien, gedurende 4 jaar, dat nu loslaten, na 1,5 maand is zo moeilijk, zeker als er niet echt een reden is, kan mezelf niets verwijten denk ik, heb me volledig gegeven en 't heeft niet mogen zijn...
m'n verstand is daar al verder in, maar m'n hart is nog van haar
@blueyes
geen dank ik antwoord jou vanuit mijn eigen ervaringen en gevoel.
je hebt je ook gegeven,ik las een keer eens ergens iets over verdriet.
dat als iemand er alles er aan gedaan heeft om het goed te maken of te redden(relatie).
dan treft jou geen blaam meer je deed alles wat je kon.
laat het even zo geen contact ik zit ook zo,en echte hechte liefde gaat niet zomaar weg of over.
veel sterkte gr chris
soms denk ik, dat ik nog niet
soms denk ik, dat ik nog niet alles gedaan heb,
soms denk ik dat ik iets zou moeten doen om ze te tonen hoeveel ik van haar hou,
soms denk ik, zou ik geen plan bedenken, zoiets romantisch, om haar terug voor me te winnen, om te tonen hoezeer ik van haar hou,
om te tonen dat het echte liefde is, om te tonen dat ze te impulsief is geweest,...
maar dan denk ik, neen, no contact, respecteer haar beslissing, doe het niet, ze weet dat allemaal wel, als ze ooit terugkomt dan moet het volledig haar beslissing zijn, zonder invloed van buitenaf, anders komt die twijfel mischien toch nog terug...
Serendipity
@blueyes
zo denk ik soms ook maar ik weet dat ik haar alles gunde.
laat het haar beslissing zijn ik hoop het voor jou.
sterkte gr chris
@blueyes
no contact hoe zwaar het ook is,ik hoop dat ze op haar beslissing terug komt.
nu moet je even alleen verder je hebt geen keuze meer.
contacteer haar niet meer want dan zal ze verder van je weg gaan.
geef het de tijd.