Gister had ik na een maand geen contact (uitgezonderd de gelukswensen voor kerst en ook tijdens de nieuwjaarswisseling) dan toch weer contact met mijn ex vriendin.

Via MSN weliswaar, in onze sms uitwisseling rond kerst en de nieuwjaarswisseling stond overduidelijk dat ze me snel eens wou spreken en dat we binnenkort iets moesten gaan afspreken. Dat zag ik weer als opening, gisteravond kwam ze na een lange tijd niet online te zijn geweest op MSN weer eens online en ik heb ondanks de afspraak dat ze wel weer eens contact met mij op zou nemen haar toch aangesproken. Ik heb van alles voorgelogen; ja het gaat goed met me, ja ik ben over je heen, ja ik ben klaar voor een vriendschappelijke afspraak. Waarom? Fake it till you make it? Ik weet het niet... ik wilde haar niet nogmaals afstoten door te zeggen dat ik nog steeds voor haar voel, haar mis en dat ik er nog altijd veel mee bezig ben / verdrietig over ben.... Ik heb het gesprek verder leuk proberen te houden, wat me wel opviel is dat zij over een aantal problemen over haar privé situatie begon... hier heb ik met medeleven op gereageerd, wat eigenlijk mijn eigen problemen niet meer zijn... ook begon ze soms over situaties uit het verleden, terwijl ik nu juist de optimist wilde zijn en het daar totaal niet over wilde hebben. Ze vond dat ze over bepaalde dingen wel eens wat zeurde, wat ik eigenlijk geen zeuren vond omdat het na wat aandringen altijd wel op iets positiefs uitdraaide, wat alleen maar goed voor mij is/was, jammer dat ze dat nooit ingezien heeft(!)

Ze vertelde ook nog dat het laatste beeld dat ze van me had één in tranen was en dat ze het graag nog eens anders wilde zien.... wel lief, maar aan de andere kant denk ik; oh? is dat om je ego nog even te strelen zodat je uiteindelijk kunt zien dat ik geen pijn meer heb zodat jij verder kunt met de beslissing die je gemaakt hebt?

Lastig hoor... Er is geen concrete afspraak uitgerold verder, we spreken elkaar wel weer, we zien elkaar gauw eens om bij te praten en spulletjes te overhandigen... Ik wil haar zien, haar stem horen, bij haar zijn... ben zo benieuwd wat er gebeurt als we elkaar weer eens zien. Er is nooit ruzie geweest, we zijn zonder haat uit elkaar gegaan, zij nam het besluit... waar ik niet achter stond en vond dat ze de handdoek veel te snel in de ring gooide... maar ja, ze is (helaas) onervaren in relaties... en dat na al anderhalf jaar voordat we iets kregen het hier zo vaak over gehad te hebben.

Laat ik over mij heenlopen of wil ze dan toch een poging wagen om mij niet volledig uit haar leven te wissen? Moeilijk, moeilijk...