Ik denk dat wij in de war zijn geraakt tussen liefde en gewend raken aan iemand..
gewenning is sterker dan liefde want als je liefde voelt voel je liefde voor jezelf en liefde voor
die persoon waar je van houd waarom is gewenning sterker omdat wij op een gegeven moment in de relatie zijn vergeten
om van ons zelf te houden dus we raken GEWEND dat iemand anders van ons houd hoe minder wij van ons zelf houden hoe
meer wij van die ander opeisen en dat moeten ze met liefde tonen en zo steek je al je gevoel hart en liefde in de ander...
waneer kom je er achter dat je dat hebt gedaan...
waneer ze je hart breken maakt niet uit op welk manier hoe dan ook....
dan heeft je lichaam geen zin, je hart zit opgesloten,je gedachten op nul want hun vullen alles dat er geen plaats meer is voor iets anders,en het ergste je ziel is vernield
en dat voel je in je longen in je hart in je maag...
ik zal niet schrijven alles stort in want dat zou dat gevoel niet kunnen omschrijven want het is niet alleen dat alles in stort het is dat je niet weet hoe je alles weer kan opbouwen
het eerste wat je doet is hopen dat ze je liefde beantwoorde en van daaruit doe je dingen waarbij je na een tijdje je vernederd voelt vooral als het word beantwoord met wrede
woorden en boze daden....
in je hart word woede geboren en boosheid eenzaamheid alles wat niets met liefde te maken heeft je moet en je zal liefde krijgen
van diegene aan wie je alles hebt gegeven onderanderen een hoofdstuk een deel van je leven....
op dit moment leven we in oorlog en je verklaart diegene als je vijand want hun hebben dat mooi groen stukje grond die van jou is grond die aan jou behoort waarbij jij je zo in
vertrouwd en geliefd hebt gevoeld.
hoe konden ze dat van je afnemen jij verklaart de oorlog en je verzet je tegen je vijand je doet er alles aan om het terug te krijgen
en koste en lees goed ten koste van je waardigheid ten koste van je eigen liefde voor jezelf maar dat maakt niet uit want je zou er alles aan doen om te winnen...
de uren dagen weken en zelfs maanden verslijten en je begint in te zien dat jij niet van je vijand hebt kunne winnen want waaorm vecht je voor een stukje grond die jezelf hebt
gegeven en als je iets geeft maak niet uit wat in dit geval je lichaam je hart je ziel je alles, kan je het nou eenmaal niet terug vragen....
dus je geeft het op maar niet helemaal want nu verklaar jij je zelf de oorlog je begint een verzet tegen jezel je moet en je zal haar vergeten haar niet meer missen, bellen, zien
en dat is het moeilijkste van een gebroken hart want ten eerste om iemand te vergeten zou je moeten eisen dat je diegene nog nooit gekend zou hebben je zou moeten eisen dat
al je herrineringen worden gewist en dan pas zou je overnieuw kunnen beginnen maar liefde kent geen eisen liefde kent geen ontmoetingen liefde kent geen gewiste herrineringen
anders zou het geen liefde heten..
Je voelt je verslagen want je kan een hoofdstuk een deel vergeten je kan haar niet vergeten er zit niets anders op dan je er bij neer te leggen geef je over maar doe het
met waardigheid hun hebben je hart jij hebt je trots je hoop dat het gras groener is aan de andere kant..
laat je gaan in je eenzaamheid je verdriet omhels het met liefde jou liefde wat jij zei vallen en opstaan maar met liefde die in jou zit wij zoeken altijd ons geluk bij iemand anders terwijl
het in jou zit.
Ik zal niet zeggen alles komt goed je komt er over heen je zal het vergeten want je komt er niet overheen je zal niet vergeten dat iemand alles van je heeft afgepakt
sorry iets wat jijzelf hebt gegeven alleen nooit terug hebt gekregen.
maar ik zeg je wel 1 ding waneer jij weer dat verloren liefde in je zelf hebt gevonden zal je weer met een lach door het leven gaan je zal aan alles terug denken maar dan
niet hoe je dat nu doet en daar kan je naar toe gaan hoe je er naar toe gaat dat bepaal alleen jij daarom verspil ik ook niet me woorden met 10000000 en 1 maniertjes om je ex te vergeten
al hou je je bezig met alle bezigheden die er kunne bestaan al ren je je dood (zou wel een oplossing kunne zijn om haar te vergeten... maar jij bent hier om het beste van jou te
geven aan deze gekke wereld je moet nog heel veel mensen blijdschap geven en nog duizenden prachtige dingen) maar in die tussentijd zal je aan hun blijven denken
dus leg je er bij neer denk aan aan diegene mis diegene maar met waardigheid en trots want die heb je nodig om er boven op te komen..
wie kan jou het beste helpen als jij zelf ...
Lieve kus Corazon
Wauw
Jeetje wat heb je dit mooi geschreven ,vol bewondering heb ik dit gelezen.
En weet je je hebt gelijk !! Ik ga op dit moment ook door alle fase,s van het verwerken.
En ik merk ook de ene dag denk ik opgeheven hoofd en verder , ik weet dat ik al me liefde heb gegeven.
Zijn pech dat hij het laat gaan .De andere dag mis ik heb en wil ik niets liever dat het weer is zo als het was..
Het zal nog even een poosje duren voor dat dat over is . En eerlijk gezegt verlang ik daar ook na.maarja ben het zelf die dat moet doen .. maar het doet zo een verdomde pijn !!!
Pfff, heel herkenbaar
Pfff, heel herkenbaar inderdaad. Die trots heb ik wel, die heb ik ook zeker nodig om verder te kunnen. Maar soms is die trots even minder sterk dan mijn oijn en verdriet, ookal wil ik dat niet.
Al die fases moet ik door, ik word soms moedeloos bij de gedachte dat ik nog zó'n lange weg te gaan heb!
Maar we moeten ook wel door. Wat voor keus heb je anders? Ik laat me niet kennen, vooral niet tegenover hem zeg. We spreken elkaar soms nog 2x op een dag terwijl hij al een ander heeft. Soms helpt het me erg om hem te spreken, maar soms ook echt helemaal niet gewoon. Dan zitten we rustig samen een uur aan de telefoon en klinkt het weer zo vertrouwt. Loslaten moet ik! Ik heb alles gegeven wat ik in me heb en hij waardeerde dat niet. Dan is dat zijn probleem, toch?
Auw
Je raakt de kern van het probleem: niet van mezelf houden...
Hoe kan ik dat nou ooit leren...denk echt niet dat ik dat kan hoor...
Neutraal zijn, minder zelfhaat, oke dat moet lukken...
Meer niet hoor....Pfff bah...Waarom is liefde zo moeilijk?