Tsja, als ik een vriendelijke lieve reactie plaats waarin ik je erop wijs dat je geen STAP vooruit maakt reageer je niet, lees je het waarschijnlijk ook niet en soms hebben mensen (na 2 ubervriendelijke boodschapjes van mij aan jou bijvoorbeeld) gewoon een keiharde schop onder hun kont nodig.

Jij valt daaronder, lees maar eens terug wat je allemaal in blinde paniek(???) opschrijft hier.

Elke blog begint of eindigt met: ja, ik laat niet meer met me sollen, wat zal ik me druk maken, de vuile *&^%$# hoe durft hij, zit gewoon met andere meisjes te chatten je jankt als een zielig hondje en komt elke dag, soms meerdere malen vertellen hoe zat je het ben om dan weer met hem te gaan zitten bellen.

Je begon overigens zelf over een therapeut, dat je dat nodig had. Maar meteen hou je een slag om de arm want: er is er maar 1 in Nederland die jou kan helpen....
Zoals ik al dacht was die opmerking over therapie een politiek correct antwoord/opmerking want je bouwde al in dat je die ene wondertherapeut niet kon vinden; nu vind je het zelfs een belediging dat ik zelfs maar suggereer dat je wel wat hulp kunt gebruiken.

Bot? Zal best, de vorige 2 dringen niet tot je door, je zei er niks op. Nu krijg ik een reactie dus mooi zo, de boodschap is overgekomen.
Ik lees alleen nergens dat je afstand aan het nemen bent. Ja, dat je dat zou willen maar je doet het niet, kan het niet.
Je ontkent dat je hem af zit te breken, nou pardon.... dat doe je ook! Hij is duidelijk genoeg.

De woede die doorklinkt omdat hij ZIJN BEST NIET WIL DOEN VOOR DE RELATIE en dat het EEN HUFTER IS DIE ZEGT IK KRIJG HET NU ALWEER BENAUWD VAN JE, IK HANG OP terwijl je alleen maar 'je best' doet, je zo welwillend mogelijk opstelt als hij belt en dan van hem eist dat hij gaat 'werken aan jullie relatie' lijken mij redenen genoeg om eens hulp te gaan zoeken.

Vind je zelf ook niet dat je telkens hetzelfde zegt? Ik wel, en gisteren ergerde ik me bont en blauw aan de zoveelste klaag-blog. Waarin je niks nieuws verteld, echt niks.

En mij vind je hard, durf je wel te zeggen wat je ervan vind maar op de inhoud van wat ik je schrijf ga je niet in... ja, zoeken naar de hardste opmerkingen en huilerig reageren dat je dit niet verdiend, je loopt niet achter hem aan pffffffff.........
Waarom dan in de 'zeg het maar liefje' modus als hij belt en pas boos worden als hij laat blijken geen trek meer in je te hebben, allang niet?

Als je meent wat je zegt had je hem óf weggedrukt óf meteen gezegd: wat moet je nou weer, ik zit niet te wachten op die telefoontjes van je, uit is uit, opzouten nou naar je internetdate of je vriendjes in Utrecht waar ik je nog niet eens mag bellen.
Maar nee, vol hoop op verzoening begin je hem te commanderen, hij moet zich meer in zetten voor jullie 'relatie' die alleen in je hoofd bestaat en gaat dan verontwaardigd jammeren als hij de telefoon eropgooit.

En ja, ook dit keer krijg je allemaal mensen die ach gossie zeggen, mij een kreng vinden en jij krijgt je dagelijkse portie medelijden en o wat zielig weer in de schoot geworpen.
Je hoeft mij niet aardig te vinden, ik ben stukken aardiger tegen jou geweest dan jij ooit tegen mij. Lees maar. Als je dat aandurft.

Ik heb ook een collega met een knobbeltje in haar borst naar de dokter gekregen door haar keihard voor haar kont te schoppen. Wat was ze boos, ik had geen hart in mijn flikker.
(ik heb haar uiteindelijk folders van uitvaartverzekeringen gegeven, uitgebreid verteld hoe mijn oma dagen heeft liggen stikken voor ze eindelijk stierf toen de kanker haar longen bereikt had)
Ik had haar al tig keer gezegd dat ze niet zo nonchalant moest zijn en dat je zoiets moet laten bekijken. En snel ook.
Ze ging niet, maar leek te genieten van de bezorgde aandacht die telkens als ze over haar knobbeltje vertelde en mensen zeiden: daar moet je naar laten kijken hoor, meteen!

Het bleek kanker te zijn, en ja, ze was te laat, inmiddels uitgezaaid. Ze is 2 jaar geleden op 16 februari overleden na een lang ziekbed.
Ze had spijt, was ze maar meteen gegaan, dat hadden de artsen ook gezegd.
Te laat. Eigen schuld dus, das zuur als je hoort dat het een heel snel groeiende tumor is en je meteen had moeten komen..

Maar goed, ik ben een ongelooflijk kreng en de mensen die je na al die tijd zielig vinden, dáár heb je nog eens wat aan! Heerlijk, al dat medeleven en jij kan weer vertellen hoe stoer je toch de stad ingaat, je kamer gaat verven en een paar uur later: boehoe hij wil niet aan onze relatie werken.
Wentel je lekker verder in medeleven en vind me maar een kreng, sla de reacties die je niet bevallen gewoon over en blijf klagen, dat zal je goeddoen.

Gek genoeg heb ik weleens bedankjes gehad van mensen die ik onder hun kont schopte als LIEF niet werkt, maar als jij dit prettig leven vind zo: prima! Doen!
Ik vind het ook een klootzak hoor, (al lees ik heus wel dat hij heeeel veel van je houd, al jaren) je zus vind hem heus wel aardig, zo niet wég met zus, wat heb je eraan.. je vriendin is een trut en hij MOET nou maar eens snappen hoe het zit, je denkt helemáál niet alleen aan jezelf.
Je bent een ware martelares. Ik gok op heiligverklaring als je dood bent. Wat offer jij je op uit liefde, fantastisch.
Blijven bellen cq de telefoon opnemen, wees lief als hij belt, niet zeuren over vroeger gewoon ja lieverd zeggen, wat hij ook beweert.
Geen vervelende vragen, lief zijn en kop dicht. Zeggen wat je denkt doe je hier maar.

Breek met je zus, vriendin en iedereen die een gevaar vormt voor je 'relatie'.
En vergeet niet om dat met zachte stem en gebogen hoofd te vertellen. Één keer, niet gaan zeuren erover. NOOIT achteraf klagen dat je voor hem iedereen die je lief is weggestuurd hebt en derhalve recht op zijn eeuwige liefde.
Dat zal hij waarderen en dan komt het, stapje voor stapje, heus wel weer goed.
Dit is een dipje in je 'huwelijk', komt overal voor, niks aan de hand.
Heel veel sterkte, niet huilen, flink zijn!!!!

Dat je zit te janken als je de waarheid verteld word is omdat de waarheid hard is, niet ik.. ik zit te janken als ik lees dat je nog geen hulp hebt gezocht.
En je grenzen aangegeven door de telefoon gisteren??????????? HIJ GAF DE GRENS AAN DOOR GEWOON OP TE HANGEN TOEN JE MAAR DOOR BLEEF GAAN OVER WAT HIJ ALLEMAAL 'MOET' OM HET WEER GOED TE KRIJGEN!
Hij is duidelijk, jij hoort alleen wat je wilt horen.

Vergeet deze reactie maar snel; ik ben tenslotte gek, de hele wereld is gek, niet jij.... (en de mensen die je zielig vinden, jaar na jaar na jaar na jaar....)