Aankomende zaterdag zie ik E weer. Dan gaan we samen alle dingen regelen. De papieren en bankzaken enzo. Ik zie daar best tegenop, weer een stukje richting het definitief einde. De relatie is over, dat weet ik wel. Maar dit is meer richting het afhandelen ervan. Heb daar best moeilijk mee, niet dat ik er nog om huil of zo maar er gewoon moeite mee heb. Ik vrees ook wel een beetje voor een stukje terugval naar de pijn. Ik heb E vandaag even aan de telefoon gesproken en over mijn werk gehad (wederom een vervelend gesprek gehad daar) en over onze vrienden waar ze wel of geen contact mee had. Eigenlijk heel oppervlakkig, maar niet onprettig. Ze vertelde me wel dat ze de logs hier gelezen had en ermee gestopt was ze te lezen. Ze vond dat ze er teveel als boeman werd omschreven hier. Ze heeft naar mijn idee alleen gelezen wat ze niet wilde lezen volgens mij. Want als ze goed gelezen zou hebben zou ze ook gezien hebben hoe ik het allemaal probeer te relativeren toch? Of zou de waarheid voor haar te hard aankomen? Ik weet het niet, heb er geen idee over. Toch is het nog steeds vreemd, met je vriendin aan de telefoon zitten, en dan bedenken dat je niet meer samen bent, en ook niet meer samen komt. Raar is dat, je vriendin, je maatje, je vrijer, dat is allemaal niet meer.. heel gek is dat.. Die persoon waar je alles mee deelde (soms meer dan me lief was) en nu is het eigenlijk net zoiets als de overbuurvrouw.. iemand waar je mee praat meer niet. Niet dat het zo voelt natuurlijk.. lees 'het lijkt' gevoelsmatig ligt alles natuurlijk nog overhoop. Het rare is dan ook dat als je dr dan spreekt het toch vertrouwd aanvoelt. Vreemd is dat allemaal hoor, geen relatie meer hebben met haar. Ik vraag me af hoe zij die gesprekken vind? zou ze het lastig vinden? Of zou het voor haar echt zonder gevoelens zijn.. dus echt met de overbuurman praten? Ik weet het niet, en moet het me ook eigenlijk niet aanpraten. Ik moet gewoon dit afhandelen.. de papieren en spullen regelen. En er dan echt een punt onderzetten. Maar dit zegt mijn verstand dan.. Mijn gevoelens zeggen nog een heleboel wartaal. Ik heb me rot gezocht naar dat pilletje waar regelmatig naar gevraagd word op ldvd.nl... Maar moet jullie toch echt teleurstellen. Het is er niet. Dr schijnt maar een remedie te zijn.. Tijd.....

Dan dit nog

ik dacht, dat je van me hield.

ik dacht, dat je me nooit alleen ging laten.

ik dacht, dat ik van je hield.

ik dacht, dat ik je nooit in de steek hoefde te laten.

ik dacht, dat ik je nooit alleen ging laten.

maar ik dacht het gewoon.

Gr Berrie